In het kader van het 20-jarig jubileum van De Stand van de Advocatuur & het Notariaat en het 10-jarig bestaan van Advocatie, hebben dit jaar vier direct betrokkenen (Pablo van Klinken, Juriaan Mensch, Nico Mookhoek en Lucien Wopereis) en twee relatieve buitenstaanders (Matthijs Kaaks en Christ’l Dullaert) hun visie gegeven op de jubilarissen. Die verhalen zijn te vinden in De Stand, maar worden de komende weken ook gepubliceerd op Advocatie. Vandaag uitgever Nico Mookhoek, die op een druilerige maandag in mei naar de rechter mocht.
Door Nico Mookhoek, uitgever
In de meer dan zeven jaar dat ik uitgever ben van Advocatie.nl en De Stand van de Advocatuur & het Notariaat brachten boekje en site ook mij veel nieuws. Zoals op een druilerige voorjaarsdag waarop ik mij moest melden bij de rechtbank in Amsterdam. De reden was een dispuut inzake een onbetaalde rekening van een van de adverteerders op Advocatie.nl.
Een groot angelsaksisch kantoor was een campagne gestart om advocaatstagiaires te werven, en had daarvoor flink exposure op Advocatie ingekocht. Gedurende die campagne circuleerden er plots negatieve berichten over het vertrek van enkele partners van het kantoor. De redactie besloot deze berichten te plaatsen, ook al had het kantoor hier geen commentaar op willen geven. Nu moet ik eerlijk toegeven dat de toenmalige redactie de journalistieke principes, onder andere die van hoor en wederhoor, wat minder stringent toepaste dan de huidige.
Het kantoor reageerde bij monde van de marketingmanager furieus. Toen het dossier op mijn bureau belandde, zaten redactie en adverteerder al in de loopgraven. Mijn pogingen om de zaak in der minne te schikken, faalden dan ook. Omdat het belangrijkste argument was dat negatieve berichtgeving volgens het kantoor niet paste als er een campagne liep, besloot ik uiteindelijk toch te gaan voor de journalistieke onafhankelijkheid, en voet bij stuk te houden.
Inmiddels werd KSU Sdu, verhuisden we naar Den Haag en was ik de hele zaak eigenlijk compleet vergeten. Zo niet de financiële administraties van beide bedrijven. Na een lang aanmaningentraject was het dossier uiteindelijk ter incasso uit handen gegeven. Na de nodige brieven van het incassobureau was de rekening nog steeds niet betaald en de zaak aanhangig gemaakt.
Zo kwam ik dus voor de rechter op die ochtend in mei. Met in mijn achterzak een volmacht van de nieuwe eigenaren die toch al wat ongemakkelijk naar de site van die ‘Amsterdamse branieschoppers’ keken.
Op de rechtbank troffen we niet het kantoor aan, maar onze feitelijke wederpartij, een ‘mediabureau’ dat de advertenties voor het kantoor inkocht. En wat voor bureau. Kent u de types Jacobse en Van Es van Van Kooten en De Bie nog? Het illustere duo dat naam en faam maakte als verkopers van ‘neutronenkorrels’ die het grasveld van oudere dames een flinke boost zouden geven. Het duo dat de mateloos populaire ‘Tegenpartij’ oprichtte: ‘De Partij voor alle Nederlanders die niet meer tegen Nederland kenne’.
Mijn tegenpartij op de rechtbank was de wederopstanding van die Jacobse en Van Es. De ‘Tegenpartij’ was echt mijn tegenpartij. Hoe het advocatenkantoor van naam en faam besloten had deze types in te huren voor hun media-inkoop, is mij tot op de dag van vandaag een raadsel.
Uiteindelijk is de zaak op de gang geschikt. De in grijs gestoken stagiair van het kantoor, die schril afstak bij het illustere duo, kreeg een akkoord van het kantoor op het schikkingsvoorstel. De rechter hoefde derhalve geen vonnis in deze zaak te wijzen.
Op de terugweg realiseerde ik me dat ik als uitgever af en toe in een vergelijkbare rol zat. Een rol waarin van mij wel een vonnis wordt verwacht in een zaak tussen redactie en een partij die zich door hen benadeeld voelt. Met meer dan 50.000 unieke bezoekers per maand, een goed gebruikt twitteraccount en een youtubekanaal, is Advocatie een medium van belang geworden. De keerzijde van dat succes is wel dat onze woorden steeds vaker op een goudschaaltje worden gewogen. Dat vraagt om een redactie die weliswaar strak aan de wind zeilt, maar net zo strak de journalistieke principes hanteert.
Hoewel zij dat beide met verve doen, voorkomt dat niet dat er incidenteel een dispuut ontstaat over een artikel. Soms heeft dat zoals in bovenstaande zaak te maken met commerciële belangen, maar steeds vaker met de ‘bewaartermijn van artikelen. Door de sterke rating van Advocatie op Google komen bij zoekopdrachten en de kritische artikelen van Advocatie bovenaan, in plaats van de zelf geplaatste content.
Als snel gaat er dan een mail naar onze redactie met het verzoek het artikel dat vanzelfsprekend ‘grote schade berokkent’, meteen te verwijderen. Persoonlijk heb ik veel moeite met dit soort verzoeken. Niet alleen vanwege praktische bezwaren: wat is een redelijke termijn om een negatief artikel online te laten staan? Weken, maanden, jaren? Wat is schadelijk en wat niet? Zijn ballorige foto’s dat al, of moeten we de lat bij schorsingen leggen?
Nee, mijn grootste bezwaar is dat we door dit soort verzoeken het risico lopen van Advocatie.nl een soort Facebook te maken. Een brei aan blije berichten met succesverhalen: over de uitmuntende advisering bij overnames, over awardwinning, goed gebruinde seniors, over fors groeiende niche-kantoren: één grote ‘vind ik leuk’-show.
Hoezeer ik begrijp dat het vervelend is om op internet elke keer weer geconfronteerd te worden met negatieve publiciteit, het hoort bij de tijd waarin we leven. Net als de kok die steeds weer die ene negatieve recensie ziet oppoppen, of de autofabrikant die steeds weer het bericht over de terugroepactie ziet bovendrijven. Vervelend, maar onvermijdelijk.
Natuurlijk, wij hebben er geen belang bij om u het zakelijke leven onmogelijk te maken. Dus reële verzoeken tot verwijdering zal de redactie altijd in overweging nemen. En, mocht u er met hen niet uitkomen, dan kunt u altijd nog naar de rechter.
#SvdA2015: Pablo van Klinken over hoe het begon
#SvdA 2015: Old School Juriaan Mensch
#SvdA2015: Uitgever Nico Mookhoek bij de rechter
De Stand van de Advocatuur & het Notariaat 2015 bestellen? Klik hier
De presentatie van De Stand van de Advocatuur & het Notariaat 2015 is mede mogelijk gemaakt door Van Lanschot en Grant Thornton
