Na de zomer gingen veel mensen weer volop naar kantoor, maar op de Zuidas bleef het angstvallig stil. De zakelijke dienstverleners weten dat alles draait om reputatie. En een Zuidas-kantoor wil niet in hetzelfde rijtje staan als Vindicat-partybus, lockdownfeestje of onhandig gepland huwelijk.
Dus bleven de Zuidassers de afgelopen maanden over het algemeen braaf thuiswerken. En daar combineren ze kinderen, lesgeven, kat en werk.
Maar zo rond november werden de managers toch wat zenuwachtig. Want dat teambuilding hè. Dat is toch waar iedere werknemersgelukexpert op hamert. Hoe anders kan het werknemersmoraal hoog gehouden worden? Dus werden er voorzichtige plannen gemaakt. Misschien een paar mensen bij de ene manager thuis, een paar mensen bij de andere manager en dan online contact houden? Of misschien toch met een iets grotere groep bij een collega om de keukentafel. Want iedereen heeft er zoveel behoefte aan. Maar natuurlijk wel op anderhalve meter afstand.
Maar was die behoefte er wel? Voor je vrienden en je familie wil je het risico om corona op te lopen misschien nog wel nemen. Maar voor je collega’s? Dus de opluchting was groot toen op 14 december de harde lockdown aangekondigd werd. In ieder geval één lichtpuntje in deze ellende: een jaar zonder kantoorkerstborrel. Maar een manager zou een manager niet zijn als hij niet direct een oplossing zou hebben: een kerstzoomborrel!
Niemand had een excuus. Waar moest je anders heen? Dus zaten we de afgelopen weken met een foute kersttrui aan en goede kerstmuts op achter ons scherm. Een zoomborrel is als een ouderwetse visitekring. Met vijftien mensen in een kringetje op plastic tuinstoelen. Een gesprek één op één zit er niet in, want iedereen in het kringetje luistert mee. Dus vallen er meer dan regelmatig stiltes, lange stiltes. Op een verjaardag is het je ‘altijd spontane’ oom Henk die met schuine grappen de sfeer er een beetje in probeert te houden. Bij de kerstzoomborrel is het de overijverige collega die een pubquiz in elkaar heeft geknutseld.
Maar waar oom Henk op de volle aandacht van zijn publiek kan rekenen, is dat bij de organisator van de pubquiz toch anders. Want met de knop op mute kon de ene collega nog even dat telefoontje doen, de andere collega zijn kinderen eten geven en een derde kon met zijn twee echte vrienden praten die aan de andere kant van de tafel zaten. En zo werd de kerstzoomborrel voor veel collega’s een stoorzender aan de keukentafel in plaats van een teambuilding event. Maar niet getreurd, de manager tovert snel weer iets uit zijn werknemersgelukhoed: een nieuwjaarszoomborrel.
Maar als er iets is wat managers de komende tijd aan hun werknemers kunnen geven, dan is het wel minder Zoom. Minder scherm en meer tijd voor vrienden en familie. Het zou mooi zijn als iedereen het familieleven even niet hoeft te combineren met werk en school. Maar even focus. Dat is pas werknemersgeluk.
