Het is niet anders: ‘autonieuws’ betekent vandaag de dag ‘elektrisch autonieuws’, nu fabrikanten ogenschijnlijk alleen nog maar EV’s op de markt brengen. En dus sluiten we ons aan bij rockchick Anouk, die in 2018 haar nieuwe album de welluidende titel ‘Wen d’r maar aan’ meegaf. Maak kennis met de Volkswagen ID.3.
De ID.3 moet elektrisch rijden ook voor de kleine luyden beschikbaar maken. Dat is op zichzelf geen uniek streven (Tesla zei hetzelfde bij de introductie van de Model 3), maar Volkswagen heeft nu eenmaal een ongeëvenaard track record als het gaat om mobiliteit voor de gewone man (m/v), waardoor deze belofte in dit geval net iets meer zeggingskracht heeft.
Het eerste briljante idee was natuurlijk de Kever, die naoorlogse arbeiders eindelijk betaalbaar overdekt gemotoriseerd vervoer bood. De tweede lumineuze ingeving was de Golf, waarmee hele generaties sinds de jaren ’70 opgroeiden en die evolueerde tot de absolute leaselieveling van accountmanagers en overige leden van het lagere echelon. En dan zijn we nu in de 21e eeuw, is ‘elektrisch’ zo langzamerhand de norm en is het tijd voor een derde automobiele doorbraak. Hoe noem je dat idee dan?
Enfin, de ID.3 dus. Overigens, ‘ID’ is het label waaronder Volkswagens haar 100% elektrische modellen op de markt brengt, vergelijkbaar met e-Tron (Audi), iV (Skoda) en EQ (Mercedes). Dat het de Duitsers menens is, blijkt wel uit het feit dat de ID.3 als eerste gebruik maakt van het hagelnieuwe flexibele elektrische MEB-platform, waarop in de toekomst zevenentwintig EV’s van vier verschillende merken zullen worden gebaseerd. Daarmee is het de eerste elektrische Volkswagen waarbij men kon uitgaan van een maagdelijk wit tekenvel, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de e-Up en e-Golf, die feitelijk Frankenstein-achtige doekjes voor het bloeden waren.
Even groot als een Golf
Je zou het op het eerste gezicht niet zeggen, maar de ID.3 is even groot als een Golf. Dat hij zich forser op het netvlies presenteert, komt deels doordat hij 7 cm hoger is, maar vooral door zijn enorme wielbasis (2.770 mm; vergelijkbaar met een Passat en 145 mm méér dan een Golf) en zijn op de uiterste hoeken geplaatste wielen. Dat levert veel binnenruimte op, ofschoon u er geen balzaal-afmetingen bij moet voorstellen.
Het design is typisch Volkswagen: recht door zee en wars van exotica, maar (juist) daardoor lang houdbaar en appellerend aan de behoudende smaak van Jan Publiek. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg – die nieuwerwetse techniek is al vooruitstrevend genoeg. Of zoals VW de auto zelf aanprijst: ‘Gewoon een Volkswagen, maar nu elektrisch.’ In Wolfsburg kennen ze hun pappenheimers.
De ID.3 is vooralsnog uitsluitend leverbaar met een 204 pk sterke elektromotor (310 Nm, 0-100 km/u in 7,3 sec, topsnelheid 160 km/u ) met 58 kWh accupakket. Aandrijving op de achterwielen is de enig beschikbare smaak; vierwielaandrijving is er niet en komt er niet. Denk trouwens niet dat VW hiermee inzet op maximaal rijplezier, met romige driftpartijen en meer van dat soort leut. Daarvan is geenszins sprake; de elektronica houdt de zaak stevig onder controle en onderstuur voert opzichtig de boventoon.
De theoretische (WLTP-) actieradius bedraagt 424 km, wat in de praktijk neerkomt op zo’n 350 km, met uitschieters naar boven en naar beneden, afhankelijk van de omstandigheden (stadsritten of snelweg, buitentemperatuur, wielgrootte, zomer- of winterbanden, mee- of tegenwind – het is een complexe materie). Volkswagen is zo verstandig geweest om de ID.3 te voorzien van een driefasen-omvormer, waardoor opladen aangenaam snel gaat: aan een snellader is de lithium-ion accu in 25 minuten voor 80% vol, volledig opladen aan een publieke laadpaal neemt een kleine zes uur in beslag. Keurig.
Bezuinigingen op het interieur
‘Voor het volk’ betekent eerst en vooral de kosten laag houden. En omdat de techniek nu eenmaal het duurst is, bezuinigde Volkswagen op andere vlakken. Op het interieur, bijvoorbeeld, dat weliswaar netjes is vormgegeven (het stuurwiel en het centrale aanraakscherm komen rechtstreeks uit de Golf), maar ook uit veel, heel veel plastic bestaat. De stoelbekleding, die is opgetrokken uit gerecycelde petflessen, ziet er prima uit, maar voelt goedkoop aan, terwijl op de geluidsisolatie ook het nodige is bespaard: het afrolgeluid van de banden dringt prominent door in het interieur en de deuren vallen met een blikkerig klapje in het slot.
Verzonken deurgrepen waren te duur, evenals buitenissigheden als digitale buitenspiegels. Dat is helemaal niet erg, die relatief lage prijs moet immers érgens vandaan komen, maar de ‘premium’ indruk die andere VW-modellen steevast weten te wekken, ontbreekt bij de ID.3 volledig.
Overigens, over interieur gesproken: Volkswagen moet daarvoor haast wel met een schuin oog naar de BMW i3 hebben gekeken. Bovenop de stuurkolom vinden we een klein beeldscherm, ter vervanging van de traditionele klokkenwinkel, met aan de rechterkant een (tamelijk onhandige) draaiknop voor de bediening van de versnellingsbak. In het midden van het dashboard prijkt een groot aanraakscherm, waarop alle functies worden bediend. Het infotainmentsysteem is fraai vormgegeven, met mooie en heldere graphics, maar werkt traag en kent een weinig intuïtieve menustructuur. Software-updates gaan ‘over the air’, zodat u daarvoor niet naar de dealer hoeft.
De stoelen zitten tamelijk hard en bieden weinig zijdelingse steun, en ook het onderstel verdient het predicaat ‘stevig’. Op de snelweg merk je daar echter niets van en laat de ID.3 zich van zijn comfortabele kant zien, mits je de adaptieve cruise control zijn soms overijverige karakter kunt vergeven. Dat de auto is uitgerust met de meest moderne veiligheidssystemen en rij-assistenten, spreekt voor zich. De standaarduitrusting is dik in orde, want adaptieve cruise control, parkeersensoren voor en achter, Lane Assist, navigatie, draadloos telefoon opladen, regensensor, automatische airco en verwarmde voorstoelen zijn in alle gevallen standaard. Vreemd genoeg ontbreken USB-aansluitingen, althans, wij hebben ze – ook na lang zoeken – niet kunnen vinden.
Rechttoe rechtaan vervoer
Al met al heb je het dan over een hele gewone vijfdeurs, vijfzits hatchback, die nergens in uitblinkt, nergens de bakens verzet, geen nieuwe maatstaven zet, maar ook nergens echt grote steken laat vallen. Rechttoe rechtaan vervoer, dat doet wat van hem verlangd wordt, zonder zijn bestuurder te inspireren, enthousiasmeren of uit te dagen. Inderdaad, net zoals de Kever en de Golf.
De VW ID.3 is verkrijgbaar vanaf 37.890 euro. De door ons gereden 1st Plus – met 19-inch lichtmetalen wielen (in plaats van 18-inch staal met wieldoppen), led-koplampen, keyless entry en een achteruitrijcamera – kost 44.040 euro. Topmodel is de bomvolle 1st Max, die voor het lieve sommetje van 49.490 euro in de prijslijst staat. Voor dat geld zijn de Tesla Model 3 en de verwachte instap-Polestar 2 ook binnen bereik en dan zouden wij het wel weten.
Maar in de loop van dit jaar wordt het ID.3-gamma uitgebreid met een 150 pk-uitvoering en twee nieuwe accupakketten: eentje van 45 kWh (met een WLTP-bereik van 330 km) en eentje van 77 kWh (542 km). Wat de absolute ID.3-instapper (150 pk, 45 kWh) zal gaan kosten, is nu nog niet bekend, maar dat hij in enorme aantallen de (klimaatneutrale) fabriek gaat verlaten, is eerder een vaststaand gegeven, dan een gewaagde voorspelling. Volkswagen weet immers als geen ander wat de massa wil.
