Eind 2018 zette de Model 3 voet aan Europese wal, om zich vervolgens razendsnel te ontpoppen tot ongekroonde keizer van zakelijk rijdend Nederland. Hoe doet de gefacelifte baby-Tesla het 2,5 jaar later, nu heel wat leasecontracten op hun einde lopen?
Nou ja, ‘facelift’ is wellicht een wat al te groot woord, want je moet wel een absolute Model 3-nerd zijn om de verschillen te zien. Het chroom aan de buitenkant heeft plaatsgemaakt voor een satijnzwarte finish. De kofferbak is voortaan elektrisch bedienbaar. De middenconsole kreeg een schuifdeksel en twee draadloze smartphone-laadplateaus. Er zijn drie USB-poorten toegevoegd en de lichtmetalen wielen (18-, 19- of 20-inch) werden opnieuw getekend. De auto verloor wat gewicht en kreeg dubbel glas en een warmtepomp. En dat was het wel, het enkele ongenoemde streepje zwart daargelaten. Niet echt opzienbarend, om het maar eens heel voorzichtig uit te drukken.
‘My owner will be back soon’
Veel belangrijker is echter de softwarematige evolutie die de Model 3 sinds 2018 heeft doorgemaakt. Vanuit Sillicon Valley stuurt de fabriek met grote regelmaat updates ‘over the air’ naar alle eigenaren, waardoor u ’s ochtends ineens meer vermogen, een groter bereik of een snellere laadtijd heeft. Of een Dog Mode, waarbij – als u de hond in de auto achterlaat – de airco blijft werken en op het centrale 15-inch aanraakscherm de mededeling ‘My owner will be back soon’ verschijnt.
Om het maar even wat concreter te maken: in 2018 had de Model 3 Long Range een theoretisch (WLTP) bereik van 560 km en een vermogen van 351 pk. Nu, ruim drie jaar en zo’n 20 software-updates verder, spreken we over 614 km en 441 pk. We bedoelen maar. Aan een Supercharger (Tesla’s eigen snellaadnetwerk) loopt de laadsnelheid op tot 250 kWh (de meeste concurrenten houden het bij 150 kWh voor gezien), waardoor je in 15 minuten 300 km bereik ‘tankt’. Dat zijn cijfers die ertoe doen – geen concurrent die er ook maar bij in de buurt komt.
Steile leercurve
Begin 2019 reden wij met de Performance-uitvoering, nu voelden wij de Long Range aan de tand (er is ook nog een Standard Plus). Waarbij wij opmerkten dat Tesla ongemerkt ook stappen heeft gezet op het gebied van bouwkwaliteit en materiaalkeuze. Onze testauto kon in ieder geval de vergelijking met elk ander premiummerk moeiteloos doorstaan. De beleving is anders dan in, om maar eens wat te noemen, een BMW of Audi, simpelweg vanwege het grote verschil in benadering en look and feel, maar dat is een kwestie van smaak. De Amerikanen blijken een steile leercurve te hebben.
De vierwielaangedreven Long Range heeft een 75 kWh-accupakket, dat twee elektromotoren van stroom voorziet. De topsnelheid is nog altijd 233 km/h, de sprint van 0 tot 100 km/u verloopt nu in 4,4 seconden. Niet uitzonderlijk voor een power-EV, maar nog altijd misselijkmakend snel. En net als 2,5 jaar geleden toverde de Model 3 een grijns van oor tot oor op ons gezicht. De wegligging is ronduit subliem en het stuurgevoel briljant. Wij kennen weinig andere auto’s waarmee het zo heerlijk sporten is. Zonder het zo vaak noodzakelijk geachte spijkerharde onderstel – ‘stevig geveerd’ dekt de lading het best, waarbij er voldoende comfort is overgebleven. Liefhebbers van sportief rijplezier zullen hun hart ophalen.
Doorgevoerd minimalisme
Van het klinische interieur moet je fan zijn. Het werkt foutloos, maar wij blijven sceptisch over het tot in extremis doorgevoerde minimalisme. Nul knoppen en letterlijk alles via één enkel touch screen is een sterk staaltje modern vernuft, maar het blijft omslachtig, óók als je er aan gewend bent. Maar dat is klein bier als je de actieradius erbij betrekt. Want wat een feest om niet iedere keer naar het verwachte bereik op het dashboard te hoeven kijken. Tijdens onze testperiode haalde de Long Range fluitend 550 op één acculading en dat is ronduit indrukwekkend, om niet te zeggen precedentloos. Grootste concurrent Polestar 2 komt 150-200 km minder ver. Een vernietigend verschil, waarmee Tesla aantoont nog altijd de ongekroonde koning van het nieuwe rijden te zijn.
De Tesla Model 3 is verkrijgbaar vanaf € 48.980, de door ons gereden Long Range kost minimaal € 56.980. Daarmee is hij 3K duurder dan de Polestar, die qua rijgedrag en -plezier de Amerikaan evenaart en op sommige punten zelfs overklast, om nog maar te zwijgen over zijn (in onze ogen) fraaiere, non-conformistische uiterlijk. Maar de Model 3 is sneller, heeft een ongeëvenaard bereik en lage running costs. Als wij aan de vooravond van een nieuw leasecontract zouden staan, zouden wij er een zware dobber aan hebben.
