Christ’l Dullaert Le Tableau |
Advocatenkantoren struikelen over elkaar om talent aan te trekken en doen dat onder andere door de ‘open en informele sfeer’ op kantoor te promoten. De realiteit is echter een heel andere.
Binnenkort gaat een groot aantal kantoren zich weer presenteren op de carrièrebeurs in de RAI. Nog glimmender brochures, grote stands en vooral veel reclame voor de ‘open en informele sfeer bij ons op kantoor’. Het is soms lachwekkend, want dat roept iedereen. Ik zou soms bijna willen dat ik een kantoor zou tegen komen die een formele sfeer propageert. Dat is tenminste onderscheidend en gedurfd. Maar niemand waagt zich eraan.
|
Skivakantie
Het informele heeft er vooral betrekking op dat je de partners ‘Piet’ mag noemen, met ze aan de bar mag hangen of er zelfs mee op skivakantie mag. Het oogt dus allemaal heel gezellig en inderdaad, heel informeel. Maar, zoals zo vaak, het is schijn die bedriegt. In feite stikt het van de regels, ze zijn alleen niet zichtbaar. Voor een onschuldige student of stagiaire oogt het allemaal heel toegankelijk, maar op enig moment volgt de deceptie, want je wordt wel degelijk afgerekend. En dan niet op de wijze zoals vrienden dat plegen te doen.
Afrekenen
Want ‘Piet’ gaat je beoordelen; op je inzet, je gedrag, de kwaliteit van je stukken en natuurlijk je omzet. Niet alleen stagiaires worden daarin wel eens lelijk bedrogen, maar ook medewerkers die in feite heel ver waren gekomen door keihard werken. Menigeen struikelt op weg naar de maatschap op een voor de persoon zelf vaak volkomen onduidelijk punt. Er waren meer regels dan hij dacht.
Werkgevers en werknemers
Hoe je het ook wendt of keert, tot het moment dat je in de maatschap zit, ben je een werknemer, en ‘Piet’ is je werkgever. Het is prima dat je elkaar tutoyeert (maar dat is al heel lang niet meer onderscheidend), en samen een biertje drinken kan ook geen kwaad. Maar ik pleit er voor ook om alle impliciete regels te expliciteren. En dat zijn altijd meer regels dan alleen de urennorm.
Je kunt als kantoor niet meer volstaan met het zoeken van klonen die de impliciete regels wel begrijpen. Die klonen zijn er veel minder, en bovendien komen veel meer vrouwen en allochtonen op de markt. Daarvoor gelden weer andere regels. Maak de regels kenbaar en laat af en toe maar wat afstand bestaan. Dat is helemaal niet erg. In ieder geval is het minder bedrieglijk.
Dus een slogan voor de carrièrebeurs voor wie het durft: ‘Wij zijn streng, er gelden veel regels en juist dat maakt het zo spannend’. (5 maart 2008)