Van Mens en Wisselink – tegenwoordig de naam VMW Taxand voerend – maakte de afgelopen vijf jaar een tumultueuze ontwikkeling door. Vijf jaar geleden groeide het kantoor supersnel, in zowel vestigingen en advocaten. Maar in twee jaar tijd kromp het kantoor net zo snel, omdat er onvoldoende gezamenlijke visie en bedrijfscultuur ontstond. “Het werd een beetje teveel Ajax en Feyenoord.”
”Het was toch ook een beetje de euforie van de groei,” beaamt Frans Duynstee, één van de oprichters van VMW die terugblikt op de onstuimige ontwikkeling van zijn kantoor. “Er was destijds een plan om een kantoor van een bepaalde omvang te zijn en leuke zaken te doen. We gingen er van uit dat mensen moeilijk verplaatsbaar zijn. We wilden daarom het kantoor naar de mensen brengen, in plaats van andersom. Er ontstonden, naast Utrecht vestigingen in Rotterdam en Amsterdam. Maar dat werkt niet als je niet voldoende focus legt. Mensen moeten elkaar bij het koffiezetapparaat tegenkomen. Het werd een beetje teveel Ajax en Feyenoord.”
Het kantoor kreeg in 2006 nog een Gouden Zandloper voor snelste groeier, met maar liefst bijna een verdubbeling in aantal advocaten. Ook in 2007 was het kantoor nog een groeidiamant met een jaarlijks groeipercentage van bijna +14%. Er werkten op het hoogtepunt 70 advocaten verdeeld over vier vestigingen.
Gouden Leegloper
Maar de jaren erna kwam het in aanmerking voor de Gouden Leegloper, want in twee jaar tijd halveerde Van Mens en Wisselink weer. Vorig jaar nog kromp het kantoor verder met éénderde minder advocaten. Nu, sinds januari onder de naam VMW Taxand, zijn er daar met 33 advocaten nog minder dan de helft over. Iedereen is inmiddels in Amsterdam gehuisvest.
Volgens Duynstee geschiedde de snelle groei ook te weinig van onderop, en teveel met horizontale invliegers: “Die brachten allemaal hun eigen cultuur mee, en was het constant kijken naar de wisselwerking tussen de praktijken. Het is niet erg als het druppelsgewijs gebeurt, maar achteraf ging het te snel. Advocaten zijn ook niet de beste managers. De strategie verwaterde, en mensen die eigenlijk niet meer binnen het ontstane kantoor pasten, gingen om zich heen kijken.”
Internationaal versus regionaal
En vertrokken ook. Soms in grotere groepen, omdat een gezamenlijke visie ontbrak. Sommigen, zoals Duynstee en medeoprichter Harry van Mens, wilden zich internationaal richten vanuit Amsterdam. De anderen vanuit Utrecht met een regionale focus. Onder de voorlopige naam ‘Onsnieuwekantoor’ ging een afsplitsing van elf juristen van de Utrechtse vestiging van Van Mens en Wisselink in de lente van 2008 alleen verder. Later veranderde de naam in Benvalor, het kantoor waar de oud-managing partner van VMW en huidige Utrechtse deken Huan Tan werkzaam is. In Rotterdam verlieten even daarvoor twee partners en drie medewerkers VMW.
Inmiddels is de rust in 2009 weergekeerd, volgens Duynstee. Het kantoor VMW Taxand in Amsterdam is meer dan alleen maar advocaten: er werken naast de advocaten circa 20 juristen; notarissen en belastingadviseurs, ongeveer 50 man in totaal. Duynstee (zelf ook fiscalist) benadrukt nu het belang van een hechtere cultuur, en is er voorstander van om de niet-advocaten ook op te nemen in een advocatencultuur. Dat laatste om meer begrip te kweken voor elkaar. “De rust is nu eindelijk weergekeerd en we kunnen we ons weer bezighouden met de leuke dingen. Er ging een hoop energie zitten in het ontvlechting van de vestigingen en de mensen van kantoor. Maar iedereen is geloof ik goed terecht gekomen.”