Christiaan Alberdingk Thijm was één van de feestredenaars tijdens de jubileumpresentatie van De Stand van de Advocatuur & het Notariaat 2015, afgelopen donderdag in Hotel Arena in Amsterdam. Hij loodste op geheel eigen wijze de toehoorders door de geschiedenis van Advocatie: “Advocatie en De Stand: ze laten ons in de spiegel kijken, allebei op hun eigen manier, en wat we zien, laten we eerlijk zijn, is niet onze mooiste kant.”
Door Christiaan Alberdingk Thijm
Claire Swire, weet iemand nog wie dat is?
Het is mijn ervaring dat het korte termijn geheugen van advocaten met het klimmen der jaren steeds beter wordt. Zes minuten, dat is de termijn dat ik alles opsla.
Grote kans dat u vijftien jaar geleden een e-mail van Claire Swire hebt gelezen. Vijftien jaar geleden werd haar e-mailcorrespondentie met Bradley Chait door miljoenen mensen wereldwijd gelezen, vooral door advocaten.
Op 7 december 2000 stuurt Bradley Claire een mopje over een bankovervaller, een sperma-bankovervaller — de details van het mopje zijn hier niet van belang – maar er ontspint zich een discussie tussen de twee over het slikken van sperma, waarop Claire, secretaresse bij Norton Rose in London, Bradley, medewerker bij hetzelfde kantoor, op enig moment toevoegt: ‘yours is yum’. De jonge Bradley stuurt dat bericht meteen door naar zes vrienden, waarvan er één het doorstuurt naar een nieuw groepje totdat het bericht uiteindelijk in de inbox van de halve wereld ploft.
Twee Britse advocaten besluiten daarop een site te beginnen om dit soort nieuwtjes te verzamelen, Roll on Friday. Op de site worden ook salarissen van Britse kantoren gepubliceerd. Zoals je de Playboy kunt lezen om de interviews, zo kan je Roll on Friday lezen om de salarissen. Deze week is de belangrijkste kop: “Judge in willy lightswitch furore”. En dan mag u zelf bedenken waar het artikel over gaat.
Ieder land krijgt de advocaten die het verdient, met een bijpassende website. In het land van de Page Three meisjes en de politieke seksschandalen, hoort zo’n site.
Hoe anders is dat in Nederland. Geen Roll on Friday, maar Ad-vo-ca-tie. Geen seks, maar beschouwingen over juridische misstanden in de samenleving. Ik heb Lucien Wopereis, sinds jaar en dag de hoofdredacteur, gevraagd wat het meest gelezen bericht van de afgelopen tien jaar is.
Ik zie u denken: de vermeende meineed van Westenberg en Kalbfleisch? De zaak Wilders? Het schrappen van het tableau van Moskowicz? Allemaal onjuist. Het is geworden [tromgeroffel]:
Advocaat DLA Piper verzorgde pornopresentatie bij cliënt
Partner komt bij cliënt, geeft USB-stick af voor een presentatie over belastingconstructies en kijkt ineens naar – ik citeer – “een interraciale porno-diashow”. Vervelende situatie. Met name, omdat hij hem niet kon stoppen.
Met andere woorden: wij zijn net zo’n seks beluste beroepsgroep als onze collega’s in het Verenigd Koninkrijk.
Tegen die haastige conclusie moet ik een aantal bezwaren maken. Allereerst: we weten niet zeker dat dit het meest gelezen bericht is. Lucien? Het enige dat we weten is dat de server van Advocatie overbelast raakte vanwege het grote aantal bezoekers. Ten tweede: het nieuws was eerst gebracht door… Roll on Friday, het ondeugende Britse broertje. In de derde plaats: Advocatie heeft, als een deugdelijk journalistiek medium, nader onderzoek verricht. De verslaggever van dienst heeft de directeur van Orangefield Trust gebeld, Alexandra van Hellenberg, en die bevestigt weliswaar het incident, maar voegt daar aan toe dat het twee jaar geleden was. Oud nieuws dus. En de advocaat in kwestie was nog geen partner.
Dat is een interessante relativerende opmerking. Maakt dit het minder erg? Of zegt het iets over DLA dat ze de man in kwestie alsnog partner hebben gemaakt? Frans Stibbe, destijds managing partner, geeft in ieder geval geen commentaar.
Voordat we kunnen concluderen dat Nederlandse advocaten gepreoccupeerd zijn met seks, is het bovendien nuttig te weten wat de publicatie is die op de tweede plaats staat. Dat is een artikel met de titel Konijnenoren dragende notaris schoffeert advocate met Facebookfoto: schorsing. Dat stuk van Joris Rietbroek, dat moet u van me aannemen, laat zich niet samenvatten, maar als ik u vertel dat de notaris, een man, volgens Rietbroek op de foto ook “nepvrouwenborsten” had voorgebonden, dan weet u genoeg.
Goed. Een kijkje in de ziel van de Nederlandse advocaat: we lezen graag over seks en de incidenten die daarmee verband houden. Blijkt dat ook uit de publicaties van de Stand van de advocatuur, de andere jubilaris vandaag? Neen. Twintig jaar De Stand – dat klinkt ineens heel vulgair – levert geen enkele vermelding van het testosteron-gehalte onder advocaten op.
2000
In de afgelopen vijf jaar is Wouters Advocaten de snelst groeiende in de Top geweest met een groei van 131,3%.
2003
Twee andere aan de accountancy gelieerde kantoren zijn dit jaar definitief uit de Top 30 verdwenen. KPMG Steins Bisschop Meijburg & Co. ging in 2002 failliet, terwijl Wouters advocaten werd meegesleurd in de val van accountantskantoor Arthur Andersen.
Dat heeft iets geruststellends: what goes up must come down, om met Isaac Newton te spreken, en dat geldt helemaal voor accountants.
Ranglijsten, verkiezingen, allemaal verschrikkelijk onbelangrijk totdat je er niet meer in voorkomt of als je niet wint. In 2004, 11 jaar geleden, won ik de Gouden Zandloper als beste IE/IT advocaat. Ik was 32 jaar, zes jaar advocaat, en vond het heel vanzelfsprekend dat ik routiniers als Coen Drion, Tobias Cohen Jehoram en Charles Gielen achter me liet. Ik was een IE-God in het diepst van mijn gedachten. Een paar jaar later, ik was inmiddels grijs en een tikkeltje kaal, mocht ik weer meedingen. Het moment dat ze jouw naam niet omroepen, dat je een ander het podium op ziet schreiden, dat je meewarig wordt aangekeken. Dat je een meisje van 32 jaar, nog niet eens partner, moet feliciteren. Ik kan u verzekeren: dat werkt erg louterend.
Advocatie en de Stand: ze laten ons in de spiegel kijken, allebei op hun eigen manier, en wat we zien, laten we eerlijk zijn, is niet onze mooiste kant. Advocatie en de Stand zouden er niet zijn zonder oprichter Pablo van Klinken, de visionair die wist wie wij waren en wat wij wilden, Advocatie-hoofdredacteur Lucien Wopereis en uitgever Nico Mookhoek. Ik dank jullie namens de beroepsgroep voor de altijd kritische kijk in onze ziel.
En dan wilt u als laatste natuurlijk weten hoe het met Claire Swire, de slikkende secretaresse van Norton Rose, is afgelopen. Die schreef een boos bericht naar aanleiding van de e-mailaffaire. Ze eindigde met de gedenkwaardige woorden: working for Norton Rose sucks more than I.
Dankuwel.
De Stand van de Advocatuur & het Notariaat 2015 bestellen? Klik hier
De presentatie van De Stand van de Advocatuur & het Notariaat 2015 is mede mogelijk gemaakt door Van Lanschot en Grant Thornton
