De rechtbank in Breda heeft de schrijver van het weblog ‘Wie geloof jij?’ het zwijgen opgelegd. De man mag van de rechter onder meer niet meer bloggen over een advocaat van Advocatenkantoor Osté uit Oosterhout, die hij in meerdere blogposts herhaaldelijk had beledigd. De advocaat had begin oktober aangifte gedaan.
Ook over de Waalwijkse sociale dienst Baanbrekers – voorheen de ISD – en een specifieke medewerker mag de man niet meer publiceren op zijn blog, zo oordeelde de rechter in een kort geding eind vorige week. Tevens mag hij geen contact meer zoeken met Baanbrekers of de advocaat.
De auteur was in september 2012 al eens strafrechtelijk veroordeeld voor bedreiging van een medewerkster van Baanbrekers. Naar eigen zeggen begon de man zijn blog nadat hij jaren had geprobeerd om zijn problemen met onder meer de sociale dienst in de krant te krijgen. In september en oktober dit jaar stuurde hij opnieuw diverse dreigmails naar de dienst.
Ook de advocaat van Osté kreeg de nodige beschuldigingen aan zijn broek, nadat hij de auteur onvoldoende zou hebben bijgestaan in diens strijd tegen de sociale dienst. Zijn bij de deken neergelegde klachten tegen de advocaat werden stuk voor stuk ongegrond of niet-ontvankelijk verklaard. “Een jaar later kwam de advocaat bij mij dat ik zijn rekening nog moest gaan betalen”, schreef de blogger in een inmiddels verwijderd artikel. “Ik dacht het niet vuile oplichter! Ik ben dus al uit mijn huis gezet en heb dus gigantische problemen gekregen dankzij deze corrupte advocaat.”
Toen de advocaat zijn cliënt verzocht om zijn gegevens en die van het kantoor uit de blogpost te verwijderen, volgde er een reeks nieuwe artikelen met titels als ‘Advocaat verdacht van fraude en meineed’, zo staat te lezen in de uitspraak van het kort geding. En ook: “Wanneer jij een aanklacht tegen mij indient ben ik bereid om alle mailwisseling waaruit blijkt dat jij je werk niet doet en waaruit blijkt dat jij de boel oplicht op internet te zetten.” De advocaat van Osté deed op 7 oktober dit jaar aangifte van belediging.
De voorzieningenrechter wijst in zijn vonnis op ‘een botsing van twee fundamentele rechten’. “Namelijk aan de zijde van [gedaagde] het recht op vrijheid van meningsuiting en aan de zijde van eisers het recht op bescherming van hun eer en goede naam en op eerbiediging van hun persoonlijke levenssfeer. […] De door [gedaagde] geplaatste berichten op zijn weblog zijn gesteld in zodanig grove bewoordingen en zijn zodanig beledigend van aard, dat de voorzieningenrechter van oordeel is dat die berichten de grenzen van de vrijheid van meningsuiting overschrijden.”
De rechter noemt een contactverbod met de eisers – persoonlijk, telefonisch, schriftelijk of via zijn advocaat – daarom ‘gerechtvaardigd’. Ook mag de blogger niet meer over de sociale dienst en de advocaat schrijven, op straffe van een dwangsom van 250 euro per overtreding tot maximaal 10.000 euro. Daarbij moet hij alle onrechtmatige uitlatingen op zijn weblog verwijderen, iets dat hij overigens kort voor de zitting al had gedaan door alle betreffende artikelen te wissen, zo blijkt uit de uitspraak.
Wat de rechter betreft blijven die blogposts ook onvindbaar: “De enig werkbare en passende sanctie is om [gedaagde] te gebieden om de bedoelde publicaties verwijderd te houden.”