Opnieuw publiceert een (voormalig) advocaat een boek over een advocaat – of meer in het algemeen de advocatuur. Maar dit laatste boek heeft niet de biotoop Zuidas in het vizier, maar onheil dat de hele mensheid bedreigt. Adriaan Bos, voormalig bestuursvoorzitter van Nolst Trenité, presenteerde bij Van Doorne zijn debuut Advocaat van de waarheid, een roman over “een samenleving waarin de privacy en de vrijheid van het individu steeds meer worden uitgehold”.
Het boek, dat wordt gesteund door ruim tweeduizend aandeelhouders via de website Ten Pages, gaat onder meer over het implanteren van chips in het menselijk lichaam. Een gevaar dat de privacy van mensen in ernstige mate bedreigt, maar volgens de flaptekst laat het boek zien dat “één mens het verschil kan maken, zeker als die zich laat leiden door liefde en innerlijk leiderschap”.
Uitgever Felix Erkelens en ook de auteur zelf maken tijdens de presentatie herhaaldelijk duidelijk dat het boek veel hoofdbrekens heeft gekost. Was het eerst een spiritueel boek met een vleugje spanning, later werd het een spannend boek met een vleugje spiritualiteit. Zes verschillende versies leidden uiteindelijk tot het boek dat er nu ligt. Bos dacht bij herhaling: ik ben er nu wel klaar mee, zo laat hij zijn gehoor van ongeveer zestig mensen weten.
We krijgen de auteur na het aflopen van de bijeenkomst heel even kort te spreken. Want het intrigeert wel: Bos werkte 25 jaar als advocaat, maar besloot twaalf jaar geleden ineens het roer om te gooien. Min of meer vergelijkbaar met de hoofdpersoon in het boek, overigens. Waarom die stap? “Ik zat hoog in de bergen en keek naar beneden. Toen besloot ik dat ik niet langer het leven wilde leiden dat ik toen leidde. Dus ben ik er uitgestapt.”
Bos werkte daarna als mediator en voorzitter van de raad van commissarissen bij een familiebedrijf. Aan het boek heeft hij drie jaar gewerkt.