Christ’l Dullaert Le Tableau |
Eén van mijn beste herinneringen aan de advocatuur is het samenwerken met gelijkgestemde collega’s op een kantoor. Even bij elkaar binnen lopen en sparren over een probleem. Hartstikke leuk! En regelmatig zie ik een groep vrienden die samen een kantoor gestart zijn en zo samen oud willen worden. Superleuk! Maar slim? |
Nee, slim vind ik het vaak niet. Zoals jongeren een ervaren mentor kunnen gebruiken, zo hebben ook kantoren met vrienden van gelijke leeftijd de nieuwe kennis van jongeren nodig. Ken je de laatste gadgets? De laatste snufjes? De laatste software? Je kunt (en moet) van jongeren leren.
Wat is je kantoor waard?
Dan is er nog een andere kwestie: wat is je kantoor waard? Als je met z’n vijven op je 40e begint en je houdt met z’n allen op rond je 62e… Aan wie verkoop je dan je kantoor? Dat blijkt erg lastig in de praktijk. Dan heb je dus je kantoor alleen al die jaren als inkomstenvoorziening benut. Ook goed, maar het levert geen restwaarde op.
Herrie in de tent
Nu weet ik heel goed dat – wanneer je niet met een kleine groep vrienden werkt – de kans op herrie in de tent groter wordt. Hoe groter de maatschap, des te meer tijd er heen gaat met vergaderingen en onderling gesteggel. Dan mag het kantoor misschien meer waard zijn, maar leuk is het niet.
Het probleem is vaak dat men niet goed bespreekbaar maakt of onderzoekt wat de vrienden bindt. Wat is onze missie? Wat is de kracht van ons kantoor?
En de nieuwe aanwas? Die past natuurlijk naadloos bij de bestaande vriendenclub. Allemaal klonen. Beter zou het zijn een derde in te schakelen die het proces van aanwas te laten begeleiden. Daarvoor is het wel nodig de eigen waarden en normen te expliciteren. Met: “Wij zijn nu eenmaal leuk,” kom je namelijk niet zo ver.
Advocaten vinden het plezierig als cliënten hen in een zeer vroeg stadium in schakelen. Maar waarom doen zij dat zelf niet als het hun eigen kantoorprocessen betreft?
Uitstellen
Er is natuurlijk helemaal niets mis mee, als je met je vrienden een leuk kantoor draaiend kunt houden. Maar het is ook gevaarlijk doordat er te weinig andere inbreng is. Het schijnt dat mensen drie zaken het meest uitstellen omdat ze het vervelend vinden daarmee bezig te zijn. Afvallen en ophouden met roken zijn de nummers 1 en 2. Nadenken over je pensioen is nummer 3.
Kortom, voor diegenen die het aangaat: wordt het niet eens tijd om met je vrienden, onder het genot van een glas wijn (en een sigaar?) eens na te denken over de leeftijdsopbouw van het kantoor? Met andere woorden, over je pensioen?
Christ’l Dullaert, Le Tableau