Ook Maserati stort zich volledig op 100% elektrisch. Dat de drie jaar geleden geïntroduceerde mid-size SUV Grecale zo’n uitvoering zou krijgen, kwam dan ook niet als een verrassing.
SUV’s. Je kunt er van alles van vinden, maar feit is dat die carrosserievorm zich mag verheugen in een onverminderde populariteit. Weliswaar dringt bij fabrikanten langzaam maar zeker het besef door dat er ook grote nadelen aan kleven, maar zo lang de markt er om blijft vragen, geldt het adagium ‘u vraagt, wij draaien’.
Ook het Italiaanse sportwagenmerk Maserati zwichtte voor de verleidingen van het grote geld en zag met de Levante dat het goed was: binnen de kortste keren nam die grote SUV de helft van alle verkopen voor zijn rekening. Aangemoedigd door dat succes volgde in 2022 het (iets) kleinere broertje Grecale, teneinde de BMW X4, de Range Rover Evoque, de Jaguar F-Pace en – vooral – de Porsche Macan van repliek te dienen. Ook hiermee sloegen de Italianen de spijker op de kop. Wat heet: de vraag is zo groot, dat Maserati heeft besloten uitsluitend nog SUV’s te gaan produceren, waarbij de Grecale de functie van basismodel vervult. En waarmee hij dus de spiritueel opvolger is van de Ghibli. Maserati dat geen sedans meer bouwt… Het zijn bijzondere tijden.
Koude luchtstroom
Oorspronkelijk was de Grecale (vernoemd naar de koude luchtstroom die ’s winters vanuit Griekenland naar het noordoostelijk Middellands Zeegebied waait) uitsluitend leverbaar met benzinemotoren (300-530 pk), maar eind 2023 verscheen de volledig elektrische Folgore (Italiaans voor bliksem). Inmiddels hebben de GranTurismo en de GranCabrio ook zo’n uitvoering, de Levante Folgore maakt naar verwachting volgend jaar zijn opwachting.
De Grecale deelt zijn platform met de Alfa Romeo Stelvio (beide merken zijn onderdeel van het Stellantis-concern, waartoe ook Fiat, Opel, Peugeot en Citroën behoren) en dat levert niet alleen een wielbasis van 2,9 meter op, maar ook een lengte van een kleine 5 meter. Voor de beeldvorming: dat is net zo lang als een Mercedes E-klasse, hoewel je dat pas doorhebt als je beide auto’s naast elkaar zet. Het subtiele lijnenspel van de Grecale doet vermoeden dat hij veel kleiner is en dat is een groot compliment voor de ontwerpers.
Verwengevoel
Ten opzichte van zijn fossiele broertjes onderscheidt de Folgore zich door zijn specifieke grille en voorbumper, speciale 20-inch ‘aero’ wielen en koperkleurige typeplaatjes. Ingetogen, chique en smaakvol, zoals Italiaanse haute couture betaamt. Onze testauto was gespoten in Bianco Astro (meerprijs 1.210 euro) en die kleur – een uiterst subtiele mix van zilvergrijs en ijsblauw – kunnen we niet sterk genoeg aanbevelen.
Het interieur van de Folgore is één op één overgenomen van de ‘gewone’ Grecale. Het enige verschil zijn de aluminium flippers achter het stuur. Die gebruik je bij de benzine-uitvoeringen om de automatische versnellingsbak te overrulen, bij de Folgore bepaal je er het niveau van energierecuperatie mee. Voor de rest is het elegantie en luxe wat de klok slaat. Mooie materialen, prachtig gestikt leer zo ver het oog reikt, hoogstaande afwerking: er zijn weinig auto’s waar het verwengevoel zó prominent aanwezig is. De ‘geknikte’ tablet op de middenconsole mag dan een weinig intuïtieve menustructuur hebben, de software werkt feilloos en de graphics zijn kraakhelder.
Dat zagen we bij Italianen ook wel anders. Het fijne meubilair en de royale leefruimte maken het plaatje compleet. Als we tóch iets te klagen moeten hebben, zouden we zeggen dat de stoelen wel wat lager hadden gekund, dat de portierontgrendeling (met drukknoppen in plaats van hendels) iets teveel l’art pour l’art is en dat knopbediening van de versnellingsbak zelden een goed idee is, maar wij zijn de eersten om toe te geven dat dat autojournalistiek geneuzel is.
Geen vedergewicht
Onderhuids vinden we twee elektromotoren (één op elke as) die gevoed worden door een 105 kWh lithium-ion accupakket. Goed voor 550 pk, de sprint van 0 tot 100 in 4,1 seconden en een (begrensde) topsnelheid van 220 km/u. De theoretische (WLTP) actieradius bedraagt 501 km, snelladen kan met maximaal 150 kW. Geen opzienbarende waarden (met name de laadsnelheid stelt teleur), maar in de praktijk valt er prima mee te leven.
Dat we hier niet met een vedergewicht te maken hebben, moge duidelijk zijn. De Grecale Folgore weegt 2,5 ton en hoewel dat naar huidige maatstaven niet eens zo buitensporig is (hardcore-sportmachine BMW M5 weegt net zoveel), weet de liefhebber dat je dan geen lichtvoetig weggedrag hoeft te verwachten. De Maserati is standaard voorzien van vierwielaandrijving, luchtvering en actieve dempers, maar weet zijn gewicht nooit te verbloemen. De wegligging is boven iedere twijfel verheven en voelt onder alle omstandigheden vertrouwenwekkend aan, maar echt sportief wordt het nooit – de directe besturing en tot de verbeelding sprekende merknaam ten spijt. Het is vooral een uiterst comfortabele SUV.
Dat wordt onderstreept door de verschillende rijmodi. Standaard start je in GT-modus, waarin de systemen op maximaal comfort staan en de auto zich vlot en beschaafd door het verkeer laat manoeuvreren. Gaat je voorkeur uit naar wat meer spektakel, dan activeer je met de draaiknop op het stuur de Sport-stand. Dan is de respons op het stroompedaal een stuk assertiever, staan de systemen wat scherper afgesteld en wordt je getrakteerd op kunstmatig motorgeluid door de speakers. In eerste instantie lijkt de auto daarvan op te leven, maar al snel wordt de extra nervositeit vermoeiend en laat je die Sport-stand voor wat hij is.
Onbetaalbaar
De Maserati Grecale Folgore zet qua aandrijftechniek geen nieuwe maatstaven, maar blinkt uit in prestige en exclusiviteit. Dat hij niet alleen de sterkste, maar ook (dankzij de BPM-korting) de goedkoopste Grecale is, is mooi meegenomen. De Folgore is verkrijgbaar vanaf 110.650 euro. Zonder extra’s, maar vanwege zijn rijke standaarduitrusting blijft er weinig te wensen over. Een qua uitrusting en prestaties vergelijkbare Porsche Macan Electric is duurder en dan zouden wij het wel weten. Ondanks dat die Duitser sportiever is en een stuk sneller laadt. Goede smaak is immers onbetaalbaar.
