De poll over de vraag of de maatschap bij de Zuidas-kantoren een haalbare zaak is, heeft een generatieconflict blootgelegd: het glazen plafond in de advocatuur bestaat uit babyboomers die van geen wijken weten. De enige oplossing voor uw stagnerende carrière ziet u in de endlösung der Boomerfrage: de vergrijzing. It’s up-or-oud! Maar babyboomerbashen is te makkelijk. Het is ook gewoon uw eigen schuld. Een snoeiharde analyse van de resultaten.
door Juriaan Mensch
Grofweg valt de groep van 270 stemmers in drie categorieën te verdelen: de optimisten (stagiaires), de cynici (medewerkers) en de onverschilligen (moeders en 40-plussers).
Cynici: 38% van de stemmen
De maatschap is onbereikbaar, vindt u. U wijt uw kansloosheid aan het feit dat u te laat geboren bent. Het ligt niet aan u. Nooit. Uw slachtoffermentaliteit heeft zich diep in uw wezen geworteld en u handelt overeenkomstig. Het is het systeem dat niet deugt, dan wel: u heeft te vroeg toegegeven aan de lokroep van joelende eierstokken. Of u bent homo of allochtoon.
Maar bovenal wijst u naar de bezettingsmacht van 55-plussers op kantoor. Het leger dragers van hoornen brilletjes en vlinderstrikjes, met ongebruikte Blackberries in hun ladenblok. Het zijn de afzenders van dreigmailtjes over timesheets die niet op tijd worden ingevuld. Ze zijn de handtastelijke aangeschoten blanke mannen op de vrijmibo, op wiens avances u (dom genoeg) niet inging. Ze zijn de reden dat er in de parkeergarage geen plekje vrij is voor uw Volvo-instapmodelletje, omdat die oldtimers daar zo mooi droog staan. Het zijn de babyboom-partners! Die peinzen er niet over om de zoete vruchten van uw zure arbeid met u te delen, nu de omzet zo onder druk staat. De crisis he? Ja, de crisis.
Optimisten: 33% van de stemmen
Gefeliciteerd. U komt er wel, denkt u. Want u vindt zichzelf snugger, bent blank, spreekt vloeiend wandelgangs en heeft nog geen kinderen. U ezelt gewoon lekker door en doet als laatste het licht uit. U denkt vooruit te komen door uw confrères pootje te lichten, zich te prostitueren op het bedrijfsuitje, of veel declarabele uren te schrijven met een vork. U verwelkomt de handtastelijkheden van de aangeschoten boomer op de vrijmibo uiteraard. It’s all in the game.
Maar wat rest er straks nog, na de welkomstborrel tot de inner circle? Dan komt de kater. Voor jou bijvoorbeeld, die vlotte in M&A gespecialiseerde dertiger. Straks is er geen mooie fusie of overname meer over, omdat de babyboomer in de hoekkamer naast u de uitverkoop van het Nederlandse bedrijfsleven net heeft afgerond. Vlak voor zijn welverdiende pensioen uiteraard. U erft straks een flauwe schaduw van die ooit zo florerende praktijk, met immer afnemende volumes tot aan uw pensioen bovendien.
Onverschilligen: 10% van de stemmen
Partner worden, het zal u een worst wezen want: uw man is al partner (6%). De enige reden waarom u ooit goede cijfers haalde op de universiteit en zo hoopvol het advocatenkantoor binnenwandelde, was om een succesvolle man te scoren op de werkvloer, om zo de economische toekomst van uw kroost veilig te stellen. Missie geslaagd, uw onverschilligheid is u gegund!
Maar: uw onverschilligheid dekt misschien wel uw minderwaardigheidsgevoelens toe. Het is gewoon niet gelukt de maatschap te bereiken. Door eigen falen bovendien, en u bent er nog niet klaar voor om dat eerlijk aan uzelf toe te geven. En dat terwijl u juridisch sterker bent dan wie dan ook op kantoor.
Alleen inter-persoonlijk vlot het niet zo. U ontbeert de sociale vaardigheden om cliënten aan u te binden en van Twitter snapt u ook al niets. Van dienend leiderschap heeft u geen kaas gegeten, wel van dienen. U beeft bij het vooruitzicht uw magere jaarbuit straks in het zakje te moeten doen, waar de andere partners de winstuitkering flink opkrikken. De CFO schudt afkeurend nee als deze voorbij loopt, en gaat ergens anders zitten tijdens de lunch. De RAIO-opleiding of de bedrijfsjuridische afdeling lonken steeds harder, terwijl uw kont en moraal langzaam zakken.
resultaten en reacties
- Bereikbaar: zelfs met minder hard werken. Gewoon je bruine ellebogen gebruiken. 16 stemmen – 6%
- Bereikbaar: als je maar blank, man en hetero bent: 31 stemmen – 12%
- Bereikbaar: Ik ben al partner. Moehahaha! 15 stemmen – 6%
- Bereikbaar: talent, hard werken en veel facetime op kantoor worden beloond. 54 stemmen – 21%
- Bereikbaar: maar alleen voordat je kinderen krijgt. 10 stemmen – 4%
- Onbereikbaar: de crisis heeft alles verpest. Het is Sisyphusarbeid. 7 stemmen – 3%
- Onbereikbaar: zolang die babyboomers nog rondhangen op kantoor. 54 stemmen – 21%
- Onbereikbaar: It’s the System! 36 stemmen – 14%
- Partnerschap Schmartnerschap. Who cares? 23 stemmen – 9%
- None of the above: Ik leg hieronder even uit hoe het zit. 13 stemmen – 5%
Enkele reacties:
Buitenpatroon kost je alleen maar geld en ergernis! Nog steeds geen een gevonden! Allen waarmee contact gehad, willen maar alleen munten zien! Waar gaat dit heen! Ik wil me zelfs aanmelden als een administratieve kracht/jurist met ervaring bij Justitie. Ook hiermee weinig kans. Is er uberhaupt nog mogelijk de advocatuur in te gaan. How FRUSTATED! Goodbye, with regards, MR Ray MR Ray, 29 nov 19:54
Onbereikbaar, tenzij je native engelstalig en man bent.
, 29 nov 17:23
Als je genoeg omzet draait, wordt je partner, want anders ga je lekker ergens anders die omzet draaien. , 24 nov 16:32
Blank en man, of vrouw (vooral zonder kinderen) met mannelijk gedrag, waarbij het vooral een kwestie is van veel declarabele uren maken, goed intern lobbyen en aan lange adem hebben. , 24 nov 14:03
Gewoon een eigen kantoor beginnen. Waarom wachten op “The Nod” die misschien nooit komt. Eigenwijs, 24 nov 14:00