Er wordt minder goed verdiend, het is minder druk en dus is er wel een reden te vinden om eens even lekker ruzie te maken. Bovendien is er nog tijd genoeg voor ook. Het advies van Christ’l Dullaert: lees eens De vier urige werkweek van Tim Feriss. “Besteed geen tijd aan onnodige gekrakeel, zet helder op de kaart waar je naar toe moet in de komende 3-5 jaar en ga daar naar toe. Vergader eventueel onder leiding van een derde, dat geeft minder ontluisterende discussies.”
Ik heb al eerder geconstateerd: de meeste advocaten zijn niet erg goed in lange termijn planning. Ongeveer één jaar vooruit kijken, is al heel wat. En verder was er natuurlijk maar één strategiemodel voorhanden: het groeimodel. En zo was het ook de afgelopen jaren, het groeide maar door.
Nu heeft natuurlijk niemand – op een enkele wetenschapper na – de financiële crisis zien aankomen. Er waren wel degelijk voortekenen, maar die hebben de meesten niet gezien of niet willen horen. Zo was er al bij de Ordevergadering van 2005 een waarschuwend geluid te horen van Jonathan Goldsmith, de toenmalige deken van de Europese balie, die sprak onder de titel ‘The party is over’. Hij gaf al aan dat de ongebreidelde groei ten einde zou lopen.
Verder is begin van dit jaar het derde boek van Richard Susskind verschenen onder de titel ‘The end of lawyers?’ Gelukkig plaatst hij er nog wel een vraagteken bij, maar hij geeft aan dat een aantal zaken in de wereld van de advocatuur drastisch gaan veranderen. In zijn eerste twee boeken gaf hij daarvoor ook al de nodige munitie.
Tournee
In 2007 was ik een van de sprekers op een door Van Lanschot georganiseerde ’tournee door het land’. In alle regio’s werden advocaten uitgenodigd om te komen luisteren naar thema’s gebaseerd op het boek ‘De ondernemende advocaat’, waarvan ik een van de auteurs was.
In die seminars heb ik natuurlijk ook niet de financiële crisis voorspeld, maar wel gesproken over de trends die de advocatuur gaan beïnvloeden, zoals de digitalisering die Susskind schetst, de steeds kritischer wordende bedrijfsjurist, de kritisch googlende consument en de behoefte aan flexibilisering van het werk in de advocatuur. Ik trof veelal een zeer welwillend gehoor, maar ik denk niet dat er veel kantoren zijn die hun strategie hebben aangepast. Het ging toch goed? De huidige crisis werkt wat mij betreft als katalysator – voor de trends die al gaande waren.
Lege kisten
Nu is menig maatschapsvergadering al niet echt een pretje, maar in deze tijden wordt het er niet beter op. De lege kisten geven twisten. Hoe moet het verder, wat gaan we doen, waarin snijden we?
De overeenkomst met de tijd vóór de crisis?. De communicatie onderling laat te wensen over, er is nog steeds geen lange termijn-visie. Het verschil met voorheen: er is meer tijd om ruzie te maken.
Mijn advies; lees eens De vier urige werkweek van Tim Feriss. De moraal van zijn verhaal: doe alleen wat echt noodzakelijk is, dan hou je meer tijd over voor echt leuke dingen. Kijk, daar heb je wat aan. Besteed geen tijd aan onnodige gekrakeel, zet helder op de kaart waar je naar toe moet in de komende 3-5 jaar en ga daar naar toe. Vergader eventueel onder leiding van een derde, dat geeft minder ontluisterende discussies. Misschien wat legere kisten, maar dan wél korter en leuker werken.
Christ’l Dullaert, Le Tableau. Wilt u reageren: dullaert@letableau.nl