De redactie is druk bezig met het samenstellen van de nieuwe Stand van de Advocatuur. Die wordt op 22 maart aanstaande gepresenteerd in het WTC in Amsterdam. Net als voorgaaande jaren hebben we een thema gekozen voor het boek: dit jaar is dat advocatuur en social media. Hier alvast een voorpublicatie van een interview dat we voor de Stand hebben afgenomen: Hugo Reumkens, de twitterende bestuursvoorzitter van Van Doorne.
Door Lucien Wopereis
Hij is – voor zover wij weten – de enige bestuursvoorzitter van een groot Nederlands advocatenkantoor die (zeer) actief is op Twitter: Hugo Reumkens van Van Doorne. Dagelijks zet hij artikelen door, vaak afkomstig uit buitenlandse media. Die gaan over marketing, social media, leiderschap en berichten die de advocatuur in het algemeen betreffen. Een enkele stuurt hij een persoonlijke noot de wereld in. “Er was wel koudwatervrees toen ik eraan begon. Maar ik heb mijn eigen account ook doelgericht ingezet voor bewustwording binnen het kantoor.”
Reumkens was altijd al intensief bezig met nieuwe media. Zo nam hij zeven jaar geleden podcasts op over zijn vakgebied, het ondernemingsrecht. Het waren een soort columns, in de sfeer van Met het oog op morgen. Vrienden, bekenden en familie vonden het prachtig, maar buiten die kringen werd er nauwelijks naar geluisterd. “Het werd niet het succes dat het had moeten zijn,” zegt Reumkens met een glimlach.
In 2009 stapte hij over naar bloggen. Dat was niet ingegeven door zakelijke motieven, maar juist zeer persoonlijke. In het voorjaar van 2009 werd zijn middelste kind levensbedreigend ziek. Reumkens bracht twee maanden door in het Ronald McDonald huis van het Emma kinderziekenhuis in Amsterdam. Hij stelde zijn inner circle op de hoogte van de stand van zaken via e-mails, maar merkte dat die kring almaar groter werd.
Dat beviel hem eigenlijk maar matig. “Het waren natuurlijk tranentrekkende verhalen, en die stuur je dan ook op naar mensen die daar helemaal niet op zitten te wachten. Die willen wel op de hoogte blijven, maar niet twee of drie keer per week. Dus zocht ik naar een manier om te communiceren waarbij de mensen de informatie niet ongevraagd kregen, maar zelf op moesten halen. Dat werd bloggen, een soort dagboek van die periode.” Met zijn zoon Julius is alles overigens goed gekomen.
Later stapte hij over naar Twitter, maar niet nadat hij eerst de kat uit de boom had gekeken. “Ik heb eerst een paar anonieme accounts aangemaakt, en gekeken wat er zoal gebeurde. Twee jaar geleden heb ik een account onder eigen naam aangemaakt. Ik wist toen al dat ik bestuursvoorzitter zou worden. Sommige partners waren er wel een beetje nerveus over, dat klopt. Maar ik heb Twitter ook ingezet om de mensen binnen kantoor bewust te maken van vele mogelijkheden die social media bieden. In zijn algemeenheid hebben we als kantoor op het gebied van social media grote stappen gezet. Al kun je tegelijkertijd ook zeggen dat het allemaal nog in de kinderschoenen staat. De echte slag moet nog komen.”
Verantwoordelijkheden
Reumkens is zich zeer bewust van de verantwoordelijkheden die zijn rol als bestuursvoorzitter met zich meebrengen. Zomaar een beetje losgaan op Twitter is er niet bij. “Het is natuurlijk lastig, je staat als bestuursvoorzitter voor een grote organisatie. Maar je moet er mijns inziens ook niet al te krampachtig mee omgaan. Ik heb me op Twitter ook wel eens boos gemaakt, bijvoorbeeld over de vrouw met een Nederlands paspoort die in Iran werd opgehangen. Kijk, vroeg of laat zal er wel eens een controversiële Tweet komen. Dat is tot dusver echter niet het geval.”
Van Doorne is wel bezig geweest met de vraag of het kantoor via social media niet meer kleur zou moeten bekennen in maatschappelijke discussies, bijvoorbeeld in het debat over beloningen van topbestuurders, of de private equity ‘sprinkhanenplaag’ van voormalig staatssecretaris Wijn. “Je ziet dat er in die discussies nogal eens een eenzijdig beeld worden neergezet. Wij hebben er over gedacht om via social media ook de andere kant van het verhaal te laten horen. Uiteindelijk hebben we dat niet gedaan. We doen dat wél via de vele maatschappelijke organisaties waar we deel van uitmaken, of bij expertmeetings bij ministeries.”
Wat het oplevert? Volgens Reumkens moet je social media niet beschouwen als marketinginstrument. “Je laat zien wat je bezig houdt en interessant vindt om te delen. Daardoor krijgen je volgers een beeld van jou als persoon. Het heeft mij contacten opgeleverd waar later ook werk uit is voortgevloeid voor het kantoor. Maar social media inzetten als verkoopkanaal, dat werkt niet.”