Wat hebben simultaan haringhappen, vuvuzelablazen, een colonne Fiats 500 en borstvoeding geven met elkaar gemeen? Het zijn allemaal recordpogingen die ook nog eens het Guinness Book of Records moeten halen met behulp van een notaris. De notarissen die drie wereldrecordpogingen Haringhappen waarnamen, blijken hun taak uiterst serieus te nemen en zijn van doorslaggevend belang. “Jammer, want we stonden dit keer allemaal netjes in rijen.”
Een nieuw wereldrecord vestigen lijkt makkelijk: je verzint een simpele handeling, zoals haringhappen. Je trommelt mensen op die graag afkomen op iets dat ze gratis krijgen, de haring in dit geval, en regelt een notaris op om de boel te controleren. Klaar is Kees. Toch?
Maar zo makkelijk is het niet. De notaris die vorig jaar belangeloos meedeed aan een mislukte recordpoging haringhappen te Raalte, Marc Oors, nam zijn taak serieus en keurde de poging af. “Het was een onoverzichtelijk gebeuren,” aldus organisator Peter Walter van de Raalter ondernemersvereniging. “Oors had vorig jaar geen overzicht op de meute haringhappers, en dus kon hij niet vaststellen of de poging geslaagd was. We hadden toch zo’n 525 happers.”
Een jaar later, op 12 juni, mislukte de happoging van Raalte weer. Want: er was geen notaris aanwezig om als onpartijdige waarnemer vast te stellen dat wel degelijk meer dan 495 mensen – het oude record – simultaan een haring in hun mond stopten. “Jammer, want we stonden dit keer allemaal netjes in rijen. We waren vergeten notaris Oors in te schakelen,” legt Walter uit. “En op de zaterdag van de poging had hij geen tijd. Ik heb nog als een gek andere notarissen uit Raalte en Heino proberen te regelen, maar die konden ook niet. En die wilden het ook niet gratis doen.” Oors zelf wil geen commentaar leveren op de mislukte pogingen van zijn dorpsgenoten.
Officieus werden die dag 511 haringhappers geregistreerd, maar het Guinness Book accepteerde de poging zonder getuigenis van notaris Oors niet. Geen wereldrecord voor Raalte dus. Als falend organisator laat Walter weten geen nieuwe pogingen meer te organiseren.
Op de hielen
Jammer, maar zelfs als Raalte het gehaald zou hebben dan konden ze slechts een week van hun record genieten. Want het gaat hard tegen hard in de wereld van de haringhaprecords. Raalte werd op de hielen gezeten door Leiderdorp. Daar deed men op 19 juni ook een wereldrecordpoging haringhappen. Men had geleerd van de mislukte pogingen van Raalte. Daar had men het nu beter voor elkaar met twee notarissen in een hoogwerker. Mark Neve en Pepijn de Vries van Bakker & Neve Netwerk Notarissen keken van boven toe of de poging slaagde of niet.
Notaris Mark Neve legt uit hoe hij de zaak heeft aangepakt. “Ik ben blij dat ik er al vanaf januari bij betrokken werd. Ik wilde het alleen maar doen als ik toegevoegde waarde had. Al mijn eisen werden gelukkig ingewilligd door de organisatie.”
Neve belde ook met zijn collega Oors om zijn ervaringen met de recordpoging te polsen. “Zijn poging was op een marktplein, waardoor uit alle hoeken en gaten opeens mensen vandaan kwamen. Hij raakte de draad kwijt en kon daardoor onmogelijk vaststellen hoeveel mensen een haring hapten. Hij vertelde me het haringhappen onderschat te hebben.”
De strenge, maar rechtvaardige Neve besloot het anders aan te pakken. Hij regelde dat de poging op een voetbalveld zou plaatsvinden, met een hek er om heen. Hij nam vier goed geïnstrueerde kantoormedewerkers in hesjes mee die de koppen telden. Iedereen die even voor een plas het veld af wilde, werd in de gaten gehouden en moest terug. Ook het uitdelen van de haring gebeurde volgens de regels van Neve. En hij wilde een hoogwerker om samen met zijn collega De Vries goed overzicht te hebben op de happers. “We wisten precies hoeveel mensen er op het veld stonden.”
Lynchpartij
De gedegen voorbereiding maakte het verschil tussen de amateuristische Raalters en de grondige Leiderdorpers. De poging verliep zonder incidenten. Na het wegkauwen van de haring keek natuurlijk iedereen naar de notaris. Voelde Neve druk en vreesde hij een lynchpartij van zijn dorpsgenoten? “Dat was natuurlijk spannend, gelukkig zat ik in de hoogwerker.” En zou hij de feestelijke poging echt afgekeurd hebben als er zich onregelmatigheden voordeden? “Ja, absoluut.” Gelukkig ging het goed en hapten 599 mensen simultaan in een Spakenburger haring op 19 juni 2010. Een nieuw wereldrecord.
Het Leiderdorper wereldrecord is nog niet officieel erkend door het Guinness Book of Records. Neve heeft een proces-verbaal opgemaakt en binnenkort gaan de officiële stukken naar Engeland. Ook Neve werkte kosteloos mee aan de poging. “Als dorpsnotaris doe je zoiets natuurlijk.”
Gelukt!
Mislukt!