Onlangs stond de Nederlandse advocate Famile Arslan in Time Magazine. Aanleiding is een special van het tijdschrift ‘Europe’s Muslim Success Story’.
Door een aantal succesvolle, hooggeschoolde moslims aan het woord te laten, beoogt het tijdschrift tegenwicht te geven aan de eenzijdige negatieve berichtgeving over moslims.
Arslan heeft sinds 6 jaar haar eigen advocatenpraktijk in Den Haag. De eerste vier jaar onder de naam Lucardie, sinds 2 jaar onder haar eigen naam. Haar algemene praktijk heeft twee peilers: vreemdelingen- en familierecht. Daarnaast is zij huisadvocaat van een aantal Islamitische stichtingen en doet zij ook steeds meer arbeidsrecht. Haar praktijk kent een groot aandeel allochtone cliënten. Famile Arslan: “Dat kan ook niet anders met een algemene praktijk in een stad als Den Haag waar 50% allochtoon is. Daar ligt nu eenmaal een grote markt voor mij.”
Na haar studie internationaal recht aan de Universiteit van Leiden, was Arslan 5 jaar juridisch medewerker bij het Ministerie van Justitie. Over een baan bij een groot kantoor heeft ze nooit getwijfeld. “De vrijheid van het zelfstandig ondernemerschap trekt mij aan. Ook al is het niet altijd even makkelijk, het geeft mij veel meer voldoening.”
In haar dagelijkse praktijk merkt zij wel dat de advocatuur toch nog steeds het stempel van de ‘mannelijke blanke in het grijze pak’ heeft. “Zeker in de provincie maak ik het regelmatig mee dat men mij aanziet voor de cliënt of tolk. Pas daarna realiseert men zich dat ik de advocaat ben. Ach, ik denk dan maar drie keer is scheepsrecht. Meestal voelen die mensen zich dan ongemakkelijker dan ik dat doe.”
Op de vraag hoe zij tegen het diversiteitsbeleid van advocatenkantoren aan kijkt, geeft ze een diplomatiek antwoord. “Ik zou het iedere afgestudeerde aanraden. Een groot kantoor is goed om het vak te leren en biedt financiële zekerheid. Met het zelfstandig ondernemerschap moet je niet te jong beginnen, zelf was ik 29 toen ik startte met mijn kantoor. Je hebt daar toch een financiële buffer, levenswijsheid en vakkennis voor nodig.”
Binnenkort is de advocate patronabel. Bij de keuze voor advocaat-stagiairs zal ze zich laten leiden door haar commerciële gevoel. Dat betekent dus niet noodzakelijk Turkse of Marokkaanse stagiairs. “Misschien wordt het wel een Chinees of iemand uit Oost-Europa, daar is op het moment veel vraag naar”, aldus Arslan.