Het was niet eens een makkelijke keuze: tegen het einde van zijn rechtenstudie solliciteren als advocaat of toch die kans grijpen om in het buitenland van het betaalde voetbal te proeven, nadat eerdere pogingen waren mislukt? De Limburgse Luc Wulterkens rondde zijn studie in Maastricht af, maar is nu toch naar India vertrokken om aldaar zijn geluk als profvoetballer te beproeven.
Enkele jaren terug mocht hij zich een veelbelovend talent bij Fortuna Sittard noemen, waar hij zeven jaar deel uit maakte van de opleiding en in 2008 zijn debuut maakte in het betaald voetbal. Later liep hij korte tijd stage bij Britse voetbalclubs als Glasgow Rangers, West Bromwich Albion en Blackburn Rovers.
Toch liepen die stages op niets uit, waarop Wulterkens besloot rechten te gaan studeren in Maastricht, vertelt hij aan dagblad De Limburger. Die studie wist hij nog vier jaar lang te combineren met basisplaatsen bij een tweetal clubs. In zijn vijfde jaar stopte hij met voetballen om zich op het einde van zijn studie te concentreren. “Ik wilde de studie afronden en nog een bestuursjaar draaien bij een fiscale studievereniging in Amsterdam,” vertelt hij in de krant. “Zo zou ik wellicht iets makkelijker binnenkomen in de advocatuur in Amsterdam. En advocaat in Amsterdam; dat was het doel.”
Toch leeft zijn liefde voor de sport weer op als een voormalige ploegmaat van Fortuna Sittard hem in de zomer van 2014 vraagt eens in te vallen bij topklasser EVV. Dat kan: zijn scriptie is immers zo goed als af. Vanaf dat moment blijft hij weer trainen om fit te blijven. Dan gaat begin januari 2015 opeens de telefoon: zijn ‘voetbalmakelaar’ had plots een aanbod om nog diezelfde avond voor een voetbalstage naar Thailand te vliegen. Dat laat hij zich geen twee keer zeggen: grofweg 24 uur later speelt hij een testwedstrijd.
Als een stage in Thailand toch weer op niets uitloopt, vindt zijn voetbalmakelaar een plek in India, bij DSK Shivajians in Pune. Na een medische keuring kon Wulterkens zijn contract tekenen tot en met mei 2016. Hij is woensdag vertrokken: “een schitterend avontuur,” zegt hij zelf. Ook al betekent de stap dat hij de advocatuur voorlopig moet laten lopen. “Als het aan mij ligt, speel ik door tot mijn 34ste. In de tussentijd houd ik mijn rechtenkennis op peil, zodat ik geen achterstand heb als ik ooit weer ga solliciteren.”