Petra Chao zoekt graag uitersten op. Ze reisde van Finland via Rusland, Mongolië en China naar Vietnam en tijdens haar kloostertrip door Japan ontdekte ze dat Japanners het begrip ‘ontspanning’ anders invullen dan wij. “Reizen verruimt je blik. Het maakt je ook creatiever in je argumentatie.”
Door Patricia Jacob
“Op vakantie in Japan bezochten we vaak een badhuis, een sento. In die badhuizen heb je een ruimte om jezelf te wassen, een relaxgedeelte en een ruimte met drie tot vier baden met onder meer ijskoud en heel warm water en eventueel een sauna. Op een dag stapte ik in een bad en voelde ik direct een steek; net alsof ik kramp in mijn been had. Maar al snel realiseerde ik me dat dit iets was waarover ik had gelezen: ik was in een bad met elektriciteit gestapt. Goed voor je bloedcirculatie, schijnt het. Japanners gaan er languit in liggen, terwijl ik één stap al heftig vond.
Ik realiseerde me weer eens: wat voor de een werkt, hoeft niet te werken voor de ander. Er is nooit maar één goede manier om iets te doen. Er zijn altijd meerdere opties of oplossingen. Door mijn reizen ben ik me daar nog meer van bewust. Reizen verruimt je blik. Zo’n brede blik is ook nodig bij mijn werk. Als advocaat moet je openstaan voor wat de wederpartij denkt of zou kunnen denken. Op die manier word je creatiever in je argumentatie.”
Geiten hoeden
Om haar blik te verbreden, zoekt Petra Chao graag uitersten op en doet ze dingen die contrasteren met haar dagelijkse bezigheden, zoals yoga. “Op kantoor denk ik voortdurend na over de beste oplossing voor cliënten. Ik ga naar yoga om juist even niét te denken. Dat helpt me om afstand te nemen van mijn werk.”
Na haar studie reisde ze in zes maanden van Finland via Rusland, Mongolië en China naar Vietnam. Een trip die van contrasten aan elkaar hing. Dan weer alleen, dan weer met een vriendin of haar Deense vriend. Chao liftte, wandelde, pakte de trein of stapte in het vliegtuig.
Een van de hoogtepunten was haar stop in Hongkong om de familie van haar Chinees-Franse vader te bezoeken. “Een maand lang heb ik de stad door de ogen van mijn familie kunnen zien. Mijn tante had mij meegenomen naar haar favoriete tempel midden in de stad – helemaal verscholen. De wierook, de rust. De tempel kwam echt bij me binnen.”
Het allerleukste van de trip? “Mijn ‘workaways’! In Finland hielp ik mee bij een huskysafari, in Mongolië werkte ik op een boerderij. Ik hoedde geiten, maakte zomertenten klaar voor de winter en hield me bezig met yaks, een soort koeien. Om te voorkomen dat baby-yaks alle melk opdronken, moest ik ze onder de uiers van hun moeder weghalen als ze genoeg hadden gehad. Als je in een ander land werkt, leer je de cultuur beter kennen. Je bent niet ‘slechts’ een toerist. In Mongolië communiceerde ik vooral met gebaren. Dat ging goed. Wil je elkaar begrijpen, dan vind je altijd wel een mogelijkheid om elkaar te verstaan. Dat merk ik overal waar ik kom.”
Monniken
Het zou best kunnen dat Chao binnenkort met haar vriend naar Jamaica vliegt. Vorig jaar augustus vlogen ze voor drie weken naar Japan. “We hebben Tokio en omgeving gezien en zijn vanuit de hoofdstad naar Hokkaido gegaan, het meest noordelijke eiland van Japan. We hebben ook nog Kyoto bezocht. Dat viel tegen: té toeristisch. Volgens de Lonely Planet moesten we naar Bamboo Forest gaan. Dat bleek dus een korte straat te zijn, met heel veel souvenirwinkels aan het eind.”
Tot twee keer toe verbleven ze in boeddhistische monasteries, complexen met een paar tempels en kloosters. “Je kunt er vaak alleen lopend komen – mensen met rolkoffers haken dan af.” Ze aten er ‘het beste eten van heel Japan’. “Vegetarisch is er de norm: tofu, zeewier. Met veel zorg gemaakt, pure en delicate smaken.”
’s Ochtends stonden ze om vier uur op voor het ochtendritueel van de monniken. “Vuur, tromgeroffel, mantra’s. Bij het complex in Minobu vond ik het eten iets lekkerder, maar bij het klooster in Shigisan maakten de ceremonies meer indruk. Een monnik dreunde ruim een half uur een mantra op en maakte daarbij heel beheerste geluiden. Ik dacht: waar haalt die man de lucht vandaan om door te gaan?”
Internetcafé
De dag voordat ze naar Shigisan zouden gaan, bracht ze de avond door bij de Shibuya Crossing, het drukste kruispunt op aarde. “Enorm hectisch, overal visuele prikkels. Een wereld van verschil met het kloosterleven. De avond daarvoor sliepen we in een internetcafé. Best apart, zo’n café. Ze zitten overal in de stad. Mensen gaan er na hun werk naartoe en gamen dan de rest van de avond. Je huurt er een computer met een bank waarop je ook een dutje kunt doen. Er zijn douches, er wordt koffie geregeld. Je kunt ook een schoon overhemd kopen. Toen het een uurtje of elf was, zijn we naar binnen gegaan, hebben onze e-mail gecheckt en daarna op het bankje geslapen. De volgende dag reisden wij weer verder, de andere bezoekers gingen naar hun werk.”
Een paar dagen later wandelden ze rond een vulkaan in het noorden van Japan en kwamen ze bij een hot spring midden in het bos. “Het water in het ‘bad’ was 50 graden. Bij de Japanners was het hop, in één keer er helemaal in. Wij pakten het rustiger aan. Erg bijzonder om mee te maken, ook al was het water bloedheet. We zaten in the middle of nowhere met prachtige natuur om ons heen.
Japanners hebben zulke andere gewoontes dan wij. Heel boeiend om te zien en mee te maken. Zo gaan ze regelmatig na hun werk naar een badhuis. Zo’n bezoek is echt een onderdeel van hun bestaan. Ik kan me niet voorstellen dat er in Nederland mensen zijn die heel bewust douchen en daar echt de tijd voor nemen, laat staan dat we daar nog van die ouderwetse badhuizen voor hebben. Bij ons is douchen meer iets dat nou eenmaal moet gebeuren. Het moet snel, voordat je dag begint of even tussendoor. Het is zeker geen speciaal moment zoals in Japan.
Toch heeft het wel wat om er zo uitgebreid de tijd voor te namen. Het is een interessante manier om jezelf aan het einde van de dag rust te gunnen, in plaats van bijvoorbeeld op de bank te hangen.”
Petra Chao is advocaat-stagiaire bij Kneppelhout Korthals Advocaten in Rotterdam. Ze werkt op de afdeling handel, industrie en logistiek en houdt zich bezig met (Europees) douanerecht, civiele cassatie, procesrecht, verzekeringsrecht, transportrecht en (internationaal) handelsrecht.