Medio oktober maakten De Nederlandsche Bank, Stork en AkzoNobel bekend dat zij gaan starten met een gezamenlijke IT-management opleiding. In hun ogen worden Nederlandse IT-studenten verkeerd opgeleid.
Door Max Wohlgemuth Kitslaar
Het probleem volgens betrokken partijen is dat het huidige Nederlandse onderwijs vooral gericht is op het opleiden van computerprogrammeurs, terwijl het bedrijfsleven juist behoefte heeft aan managers die als bruggenbouwer de link kunnen leggen tussen programmeurs en andere afdelingen, zoals verkoop, HR en research.
Toen ik dit artikel las, dacht ik aan het boek A Whole New Mind van Daniel Pink, door NY Times-journalist Thomas Friedman “My favourite business book” genoemd. A Whole New Mind gaat niet over de kunst van het balanslezen, over het schrijven van een businessplan of over het opstellen van een P&L, maar over Design, Play en Meaning. Over dat “creatieven” de succesvolle mensen van de toekomst zijn. In Pinks woorden: “Right-Brainers will rule the Future”. En voor de duidelijkheid: deze creatieven zijn niet de computerprogrammeurs of bèta’s uit de vorige paragraaf, maar designers, artiesten en andere alpha’s van wie het rechterbrein – het meer creatieve deel van de hersenen – beter is ontwikkeld.
De afgelopen paar decennia heeft de ontwikkeling van de IT een enorme vlucht genomen. IT is in vrijwel alle sectoren van de samenleving doorgedrongen. Computers nemen veel werk over. Er zijn opleidingen op dit vlak ontstaan en bestaande opleidingen zijn of worden aangepast aan nieuwe technieken. Er worden universitaire opleidingen zoals Portugees en Roemeens geschrapt; de focus is gericht op techniek.
Daarnaast is er mede door toedoen van het Internet en het World Wide Web wereldwijd een enorme hoeveelheid data ontsloten. De informatiesamenleving evolueert echter door. Zoals onder andere uit het hierboven aangehaalde initiatief blijkt, is er niet zozeer behoefte aan louter computerprogrammeurs (die centraal stonden in het informatietijdperk), maar aan mensen die een stap verder kunnen gaan. Die de kennis van de computerprogrammeur kunnen koppelen aan de minder technische afdelingen van het bedrijf. Die beide werelden samen kunnen brengen, zowel bèta als alpha. Met andere woorden: bruggenbouwers, mensen met oog voor the bigger picture. Goodbye Information Age, Enter Conceptual Age.
Advocatuur
Iedereen die hoopt dat dit commentaar niet over de advocatuur gaat, moet ik teleurstellen. Informatie is meer en meer een commodity aan het worden. En dus kan het niet anders dan dat een sector die zich traditioneel toelegt op het verkopen van juridische adviezen en informatie, nog meer dan andere sectoren te maken krijgt met de wereldwijde ontsluiting van deze informatie.
Dit betekent dat de rol van de advocaat zal veranderen, onder invloed van factoren die niet direct binnen zijn of haar macht liggen. Iedereen kent het voorbeeld van de algemene voorwaarden: daar waar een advocaat vroeger werd ingeschakeld om volledig nieuwe voorwaarden op te stellen voor een klant, wordt diezelfde advocaat nu verzocht om een op het Internet gevonden template “nog even op laatste details te checken”. Het is goed mogelijk dat de kwaliteit van deze op internet gevonden voorwaarden flink te wensen overlaat, maar feit is wel dat de advocaat niet meer zoveel uren kan schrijven voor deze klus als voorheen. En dat is toch een uitdaging in een urenschrijfbusiness.
Stel dat binnen afzienbare tijd enkele met Stork en AkzoNobel vergelijkbare partijen de handen ineenslaan en een nieuw juridisch curriculum gaan aanbieden dat juridische bruggenbouwers opleidt. Mensen die niet alleen traditionele juridische kennis hebben, zoals de programmeur computerkennis heeft, maar deze kennis ook kunnen vertalen naar en koppelen aan andere, meer commerciële overwegingen. Hoe zullen de advocatenkantoren van nu hiermee omgaan?
Advocaten en kantoren die het lef hebben om de gevolgen van de ontsluiting van informatie voor hun dagelijkse werkzaamheden volledig onder ogen te zien en beginnen met bruggenbouwen, gaan mijn inziens een zonnige toekomst tegemoet. Advocaten en kantoren die dat niet doen, zullen het zwaar krijgen en gaan uiteindelijk kopje onder.