De zomer is begonnen en dat betekent voor een advocatenkantoor vooral minder werk en minder omzet. Voor de rest verandert er weinig. Sommige partners zijn weliswaar op vakantie, maar ook in een vakantievilla in Saint-Tropez functioneert de Blackberry, dus het legendarische advocatuurlijke ‘management by e-mail’ kan gewoon doorgang vinden.
Door Henriëtte van Hedel
Het enige verschil met de rest van het jaar is dat je zo’n partner niet onverwacht tegenkomt op de gang, waarbij uit zijn peinzende blik blijkt dat hij je weleens eerder heeft gezien, maar niet zeker weet of je deel uitmaakt van zijn sectie en je dus als een bekende moet begroeten.
Zelf herinner ik me de zomers op een advocatenkantoor als de periode waarin de submissions voor de Legal 500 werden ingediend. Hierin moet voor de advocaten, en voornamelijk voor de advocaat-partners, worden ingevuld hoe briljant ze zijn. Op het eerste gezicht lijkt dit geen probleem, maar belangrijk detail is dat de briljantie in kwestie moet worden geïllustreerd met concrete voorbeelden van omvangrijke transacties, tot de verbeelding sprekende klanten of de fusie of de litigation van het jaar.
Vaak willen advocaten geen details hierover geven, meestal omdat ze de cliënt niet om toestemming willen of durven vragen voor het doorgeven van informatie. Dit leidt vervolgens weer tot zeer interessante submissions, opgebouwd volgens het schema: ik heb iets zeer bijzonders gedaan, ik zeg niet wat, ik zeg niet voor wie, ik zeg niet waarom, maar toch ben ik heel briljant.
Ooit heb ik de Legal 500 horen omschrijven als de ‘Michelingids voor advocaten’. Maar dan wel een waarbij de inspecteurs het verschil niet weten tussen een bisque d’homard en een spinazieschotel, want de analisten van de Legal 500 zijn doorgaans literatuurwetenschappers, historici of communicatiedeskundigen en geen juristen met praktijkervaring. Anders dan Michelin-inspecteurs zijn ze ook nooit zelf klant geweest bij degene van wie ze werk moeten beoordelen. Desondanks slagen ze er in de aanbevolen advocaten met precisie in te delen in maar liefst vijf categorieën – tier 1 tot en met tier 4 en ‘other recommended firms’. Michelin is nooit verder gekomen dan 3 sterren.
Advocaten hechten dan ook weinig waarde aan de rankings in de Legal 500. Althans, dat zeggen ze zelf. Tegelijkertijd heb ik advocaten zien vloeken als Gordon Ramsey als ze een tier lager kwamen te staan, of ook dit jaar niet genoemd waren. Het invullen van de submissions, zeker in combinatie met de gedaalde omzet van de zomer, kwam dan ook het humeur van de meeste partners niet ten goede.
Ondanks het mooie weer keek ik dan ook bijna altijd met verlangen uit naar de weliswaar regenachtige, maar wel submissionvrije septembermaand, met inbegrip van de vertrouwde vertwijfelde blikken van de partners bij een toevallige ontmoeting op de gang.