Sinds oktober vorig jaar publiceren we op Advocatie een wekelijkse column, geschreven door een vast team van zes auteurs: Fleur Brockhus, Juriaan Mensch, Christ’l Dullaert, Max Wohlgemuth Kitslaar, Ilona Tjon Poen Gie en Lucien Wopereis. Deze zomer zullen we enkele van de best gelezen columns een keertje recyclen. Deze week: ‘Dat je niet kwam opdagen voor de zitting was niet sterk, en dat je ’s avonds wél bij Pauw & Witteman verscheen al helemaal niet.’
Door Ilona Tjon Poen Gie, Legal Hunters
Beste Bram,
Als jonge ambitieuze juriste vond ik je altijd erg inspirerend. Je won de meest spraakmakende zaken, droeg prachtige pakken, had poen, dure auto’s en zwermen goed uitziende jongedames om je heen. Met veel plezier keek ik indertijd naar het programma waarbij je op zoek was naar de nieuwe jij. Dat je vervolgens een affaire aanging met de door jou gekozen vrouwelijke versie van de nieuwe jij vond ik eigenlijk wel lekker stout.
Met het vermeende dansje met de heer Bouterse had ik – mede gezien mijn achtergrond, dat moet jij begrijpen – moeite, maar als het volk de man vervolgens als leider van het land kiest, wie ben ik dan om er in te blijven hangen? Bovendien ben jij ook maar een mens.
Tussendoor had je wat gedoe met Jort over die benaming en ook bewerkstelligde hij dat jij afstand moest doen van de zaak voor een grote crimineel. Het zat even een beetje tegen, maar al snel volgden er nieuwe mooie zaken, nieuwe liefdes, vele televisieoptredens, kortom: je was weer heerlijk op dreef.
En toen viel het doek…
Contante betalingen boven de 15.000 euro, het stelselmatig niet behalen van voldoende studiepunten en het voeren van een schimmige bedrijfsvoering (jaarrekeningen van 2009, 2010 en 2011 niet overgelegd). Tevens beklaagden vijf oud-cliënten zich over jouw handelwijze. Wat was ik teleurgesteld in je. Dat je niet kwam opdagen voor de zitting was niet sterk en dat je ’s avonds wél bij Pauw & Witteman verscheen al helemaal niet. Dat moet je de volgende keer niet meer doen hoor. Natuurlijk begrijp ik dat je jouw kant graag wilde belichten, maar voortaan beter ’s avonds met vrienden eerst rustig een borrel drinken en pas later op jouw gebruikelijke weloverwogen manier je verhaal doen.
Ik vond de uitspraak gezien de ernst van de klachten terecht en jouw belabberde optreden die avond bevestigde dat helaas. Je maakte niet de indruk dat je spijt had. Sterker nog; je slachtofferde jezelf, een te drukke praktijk om punten te kunnen halen en oud-cliënten die, nu je ineens in de belangstelling stond, plotsklaps klachten indienden.
Op 4 januari jongstleden zat ik opnieuw aan de buis gekluisterd, in afwachting van jouw optreden in het programma van Jeroen Pauw, Vijf jaar later. Het begon als verwacht, je haalde de man met de bretels er weer bij en herhaalde dat je slachtoffer bent, nu vooral door het zijn van BN-er. Vragen naar familie en de liefde beantwoordde je op jouw gebruikelijke formele wijze.
Toch nam het gesprek een verrassende wending. Je vertelde dat je inmiddels zowaar druk bezig bent de verplichte punten te halen. Dat een groot gedeelte van de cursussen die je volgt gaan over jouw eigen procedures neem je daarbij zelfs voor lief. Ik meende ook dat je met betrekking tot de overige klachten impliceerde tot nieuwe inzichten te zijn gekomen. Het meest verrast was ik toen de zaak Wilders aan de orde kwam. Ik had me gek genoeg zo geconcentreerd op jouw “fouten” dat ik helemaal was vergeten wat een briljante advocaat je eigenlijk bent.
Ik dacht dat het eeuwig zonde zou zijn als jij het vak niet meer zou mogen uitoefenen. Het zou een groot gemis zijn voor de Nederlandse rechtspraak. Graag steek ik je daarom een hart onder de riem. Iedereen verdient een tweede kans, dus jij ook! Je beloofde al dat je deze keer wel ter zitting zal verschijnen en als je nu ook nog eens inzicht toont in gemaakte fouten, dan hoop ik echt dat je gewoon weer door kan gaan. Alhoewel gewoon…
Ik zie je dan graag jouw werk voortzetten als een voorbeeldig advocaat; punten blijven halen, geen contante betalingen meer en een kantoordirecteur die de communicatie met cliënten op zich neemt, zodat er geen ruis meer op de lijn zal zitten. Als klap op de vuurpijl verwacht ik dan uiteraard weer dermate veel juridische brille van je, dat de kranten er vol van zullen staan. Liefst wel in samenwerking met jouw broers, want de Deken heeft tegenwoordig iets met eenpitters.
Het programma Boulevard zou ik, als jouw bedoeling daadwerkelijk is om burgers meer inzicht te geven in het rechtssysteem, inruilen voor een degelijk programma bij de publieke omroep. Is “De rijdende advocaat” niet wat?
Mochten ze onverhoeds toch voet bij stuk houden in hoger beroep, dan is er nog geen man overboord. Ik bied je in dat geval graag mijn diensten als headhunter aan. Wat denk je van een aantrekkelijke of-counsel positie bij een mooi kantoor? Jouw talent mag in ieder geval niet verloren gaan. Bel me als het zover komt gerust voor een afspraak, wat mij betreft in het Amstel Hotel.
Veel sterkte ondertussen.
Met hartelijke groet!