Eberhard van der Laan hield een fantastische speech bij de presentatie van de Stand van de Advocatuur. Er komen weer betere tijden aan, zei hij, hierbij advocatenkantoren oproepend om mensen niet (te snel) te ontslaan. Maar heeft hij gelijk?
Door Christ’l Dullaert, Le Tableau
Eberhard kwam, zag en overwon de advocatenharten bij de Stand van de Advocatuur. Wat kunnen wij trots zijn op deze oud–advocaat, die zo briljant kan spreken. Geen blik op een stuk papier en een verhaal dat van voor tot achter klinkt als een klok. Eigenlijk was zijn verhaal optimistisch vergeleken met verhalen als ‘de advocatuur wordt ingehaald’ of ‘de kaasschaaf is al stomp’. Volgens van der Laan moeten kantoren niet teveel advocaten ontslaan, want rooskleuriger tijden zullen zich binnenkort aandienen. Maar heeft hij hierin gelijk?
In het Financieele Dagblad stond afgelopen week een interessant artikel over een onderzoek. Die tekst sluit, via een andere weg, goed aan op de boodschap van Van der Laan. Waar Van der Laan het met name heeft over het wegtrekken van de recessie, wordt in het artikel vooral het vertrek van babyboomers aangeduid, met de tekorten die daardoor ontstaan. Weliswaar gaat dit onderzoek niet specifiek over de advocatuur, maar wij weten dat hier ook best wat babyboomers rondlopen, ook al vertrekken zij gemiddeld voor hun 65e.
Vraag aan de Hay Group was: moet men dan nu toch met hogere beloningen mensen aan zich binden? Terwijl de meeste bedrijven nog sterk in de bezuinigingsmodus zitten? Neen, de nieuwe werknemers worden liever op andere wijze beloond dan enkel met geld. Zij hebben liever flexibele werktijden, betere leertrajecten, enzovoorts.
Dit advies herken ik. Al was het maar via alle advocaten die eigen nichekantoren zijn gestart. Zij kiezen allemaal voor meer vrijheid en werken uiteindelijk vaak meer dan voorheen. Ook de advocaten die zich op het interim-pad begeven, doen dat veelal vanuit het verlangen naar flexibele werkarrangementen.
Een andere kwestie is dat de advocatuur steeds meer kenmerken van ‘seizoensarbeid’ gaat vertonen. Het is bij vlagen extreem druk in het voor- en najaar en daarna zakt het weer wat in. Dat betekent dat het werk binnen een kantoor, ook met vertrekkende babyboomers en een wellicht herstellende economie, meer golfbewegingen vertoont. Het is de vraag of daarvoor het kantoor steeds op volle oorlogssterkte bemand moet zijn of dat er meer projectmatig en flexibeler gewerkt moet worden. Doe je dat laatste wel, dan heb je in ieder geval de jeugd en je toekomstige werknemers mee.