We herhalen deze zomer een aantal van de best gelezen columns van het afgelopen halfjaar. Deze week Ilona Tjon Poen Gie met haar column over generatie Y advocaten die volgens haar het liefst bedrijfsjurist willen worden. ‘Kunnen we daarom eigenlijk niet beter de conclusie trekken dat de advocatuur en een groot deel van Generatie Y simpelweg niet zo goed bij elkaar passen?’
Door Ilona Tjon Poen Gie
“Ik zoek een baan als bedrijfsjurist, liefst bij een grote corporate,” hoor ik vrijwel dagelijks een aantal keer. Geheel in lijn met de uitslag van het onderzoek dat Advocatie.nl twee weken geleden plaatste, merk ik dat veel jonge medewerkers – oftewel Generatie Y – de advocatuur niet als een aantrekkelijk toekomstperspectief zien.
Ongeveer vier op de vijf advocaten die ik als headhunter spreek, wil een overstap buiten de advocatuur. De uitstroom naar het bedrijfsleven vanuit de advocatuur is al langer gaande onder senior advocaten. Dat het nu ook jonge medewerkers betreft, is betrekkelijk nieuw.
Redenen voor de gewenste overstap liggen voornamelijk op het vlak van té specialistisch werk (bijvoorbeeld advocaten Finance), geen perspectief op partnerschap of al in een vroeg stadium constateren geen partnerambitie te hebben, en work/life balance. Daarnaast vinden veel jonge advocaten het een aantrekkelijke gedachte om te werken met een product waarmee ze affiniteit hebben. “Iets met kleding lijkt me leuk.” Ook vliegtuigen en energie worden veel genoemd. Shell, Ahold en Philips hebben een grote aantrekkingskracht op advocaten, maar het allerliefst werkt Generatie Y voor een ‘groen’ bedrijf.
Opvallend is dat een toenemend aantal – vooral mannelijke – jonge advocaten afkomstig van grote kantoren, liefst helemaal niet meer juridisch zou willen werken. Voor een traineeship is het met een paar jaar werkervaring vaak al te laat. Veel van deze jonge mannen overwegen daarom een zelfbekostigde MBA, een aantal is daar zelfs al mee bezig.
Bedrijven slaan hun slag
Bedrijven slaan op dit moment gretig hun slag. Zij merken dat advocaten aan wie ze het werk extern pleegden uit te besteden, ook prima in-house kunnen worden gehaald. Vanzelfsprekend tegen een veel aangenamer ‘tarief’.
Op bedrijfsjuridische vacatures reageren veel advocaten. Zelfs advocaten die werken aan de top en bedrijfsjurist willen worden, moeten daarom over doorzettingsvermogen beschikken om hun doel te bereiken. De concurrentie is gierend op de huidige bedrijfsjuridische sollicitatiemarkt. Advocaten met prachtige cv’s eindigen in meerdere sollicitatieprocedures vaak als tweede, of sterker nog: ze worden niet eens uitgenodigd.
Generatie Y
Misschien is het goed om ons in dit kader nog eens te verdiepen in de generatie die dit betreft. Generatie Y is geboren tussen 1982 en 2001. Ze scoren hoog op ondernemerschap, klantgerichtheid, besluitvaardigheid, omgevingsbewustzijn en initiatief.
Generatie Y is als werknemer veeleisend. Ze werken in eerste instantie voor het geld, maar hechten daarnaast zeer aan uitdaging, sfeer en waardering. Generatie Y is snel teleurgesteld en continu latent werkzoekend. Van de reeds werkende jongeren blijkt meer dan de helft al twee tot vijf werkgevers te hebben gehad.
Authenticiteit is voor deze generatie erg belangrijk. Generatie Y hecht vrij weinig aan traditionele autoriteit. Autoriteit krijgt iemand pas als hij zich inhoudelijk heeft bewezen.
Generatie Y heeft vooral secundaire levensbehoeften ontwikkeld. Een gezonde work/life balance is van groot belang. Hard werken is ook belangrijk, maar kent grenzen. Y’ers willen flexibel werken in sfeervolle omgevingen waar ze zichzelf kunnen zijn, en waar ze zich authentiek kunnen ontwikkelen. Ze wil meteen meedoen en toegevoegde waarde leveren.
Y en de advocatuur
De advocatuur hecht, zeker als je het vergelijkt met het bedrijfsleven, nog zeer aan traditionele autoriteit. Work/life balance is door de aard van het vak lastig. Nieuwe uitdagingen moeten worden gezocht in een half jaar buitenland, een Grotiusopleiding en vooral zo hard mogelijk werken. Daarna is partnerschap weggelegd voor ‘the happy few’.
Moet de top van de advocatuur nu zijn houding veranderen en er voor zorgen dat jonge medewerkers uit Generatie Y kunnen worden behouden, zoals collega Mensch in zijn column van vorige week suggereerde?
De advocatuur lijkt niet zo goed aan te sluiten bij wat Generatie Y zoekt in het werk, en andersom lijkt Generatie Y ook niet zo goed aan te sluiten bij wat een groot aantal advocatenkantoren zoekt. Kunnen we daarom eigenlijk niet beter de conclusie trekken dat de advocatuur en een groot deel van Generatie Y simpelweg niet zo goed bij elkaar passen?
Je kunt je overigens je afvragen of dat zo erg is. Met 20-25% van de advocaten uit Generatie Y die wel volledig gemotiveerd voor het vak gaan, kan het werk misschien wel worden gedaan. En als bedrijven inderdaad steeds meer juridisch werk in-house doen, dan wordt het waarschijnlijk toch een stuk rustiger in de advocatuur.