Vorige week kwam in het nieuws dat Google een nieuwe acquisitie heeft gedaan. Voor het surrealistische bedrag van 3.2 miljard USD. En wat hebben ze precies gekocht? Een producent van kamerthermostaten en rookdetectors, genaamd Nest. Of het een slimme move is, we gaan het zien. De aankoop past in ieder geval wel in de tijdsgeest.
Door Max Wohlgemuth Kitslaar, Maxmundo
Google’s Larry Page maakte de acquisitie bekend via Twitter. Jawel, een miljardenacquisitie aangekondigd in 140 tekens. Vrijwel meteen na de bekendmaking stroomden de tech blogs vol met de eerste commentaren. Van de mensen die er niets van begrijpen (“waarom doet uitgerekend een bedrijf als Google nou zo’n aankoop! Belachelijk, onbegrijpelijk!”) tot aan mensen die net even wat verder doordenken. En die begrijpen dat Google al wist waar je woont, en nu ook weet wanneer je wel of niet thuis bent. Het is wachten op de eerste ads over energieproducten als je rustig aan het mailen bent met je vrienden over een weekendje weg. Waarin je de verwarming natuurlijk uit zet; maar dat is voor Google intussen dus een no-brainer.
De oprichters van Nest, de verkopers dus, hebben er ook maar een tweetje aan gewaagd. En wisten er in die 140 Twitter tekens toch nog aan toe te voegen dat “Nest will stay Nest”. Daarmee bedoelend dat ze privacy serieus zullen nemen, met algemene voorwaarden waarin het delen van klant-specifieke info beperkt wordt tot het verbeteren van Nest’s services. Aha, nou gelukkig maar.
Eneco heeft al een tijd geleden een gelijksoortig product gelanceerd met Toon, de thermostaat die direct inzicht geeft in je energieverbruik en via een appje op afstand te besturen is. Dus mocht je – volledig in gedachten verzonken over je pleitnota – van huis zijn weggerend: geen probleem, via je iPhone kun je vanuit de rechtszaal gewoon de temperatuur temperen.
Privacy
Hoe prachtig ook, al deze mogelijkheden zijn niet besteed aan Dave Eggers, auteur van The Circle. The Circle is een techbedrijf en een combinatie van Facebook, Twitter en Google. Het doet doorlopend acquisities, ontwikkelt doorlopend nieuwe technologische toepassingen, maar rekt vooral ook doorlopend de grenzen van de privacy verder op.
Zo drinkt de hoofdpersoon op aanraden van de Circle-dokter een drankje met daarin een minuscule chip die doorlopend informatie over haar fysieke gesteldheid doorgeeft.
Verder werkt The Circle aan een systeem waarbij kinderen altijd online kunnen worden gecheckt. Ook middels een chip. Ingebracht onder de huid. Een soort inwendige enkelband. Handig toch? Raak je je kinderen nooit meer kwijt. En wat helemaal handig is: die chip geeft ook gegevens door over de gezondheid van je kind op ieder willekeurig moment. Dus mocht je puberende zoon van huis zijn weggelopen, dan weet je als ouder in ieder geval of hij wel goed eet.
De hoofdpersoon draagt verder bijna 24/7 een camera om haar hals waarmee ze laat zien en horen wat zij dagelijks de hele dag doet. Dit wordt live gestreamd.
Bye, bye privacy. En ze vindt het prachtig. Als alles transparant wordt, dan bestaat het begrip privacy als zodanig niet meer. Dan is alles van iedereen. Of zoals de hoofdpersoon uit The Circle ten overstaan van een dolenthousiaste menigte in extase brult: “Privacy is Theft!” Juist ja.
Zou de Vereniging voor Privacy Recht het lezen van The Circle als verplicht leesvoer opnemen voor hun jaarlijkse bijeenkomst? Mocht het begrip privacy als zodanig de 21e eeuw niet overleven, dan kunnen privacyadvocaten misschien nog een doorstart maken in de strafadvocatuur. Of nee, wacht, ‘privacy is theft’. Met de misdaad is het straks natuurlijk ook gedaan…