Taal en het juiste gebruik ervan is tegenwoordig helemaal hip onder hooggeplaatste en opiniebedrijvende juristen. Op het Jonge Balie congres hield de president van de Hoge Raad, Maarten Feteris, recent een tamelijk lang pleidooi om het simpel en kort te houden. Wees slim, en werk niet mee aan deze trend.
Door Juriaan Mensch
Want dat is dom kortetermijndenken. Advocaat, blijf in hemelsnaam exclusief, erudiet, archaïsch en hou zo de buitenwereld op afstand. Moeilijke taal gebruiken en onbegrip kweken is in uw belang, want het beheersen van een complexe taal geeft namelijk privileges.
Wie de taal beheerst behoort tot de in-group, degenen die hem niet spreken horen er niet bij en moeten betalen voor toegang tot die taal en bijbehorende communicatiemogelijkheid – een verhaal voor de rechter krijgen bijvoorbeeld. Voor het opbouwen van deze lucratieve informatieasymmetrie hebt u hard gestudeerd. Daar verdient u uw geld mee.
Taalbeheersing trekt dus een grens tussen de 1% waar u toe behoort en de rest. Zo ontstaan cognitive communities als de advocatuur. Wat als die grens wegvalt, en plebs als de HBO-jurist de poort binnenwandelt, wat maakt je dan nog speciaal? Simpel taalgebruik gaat daarom onlosmakelijk gepaard met verlies van status. En verlies van status gaat gepaard met minder geld kunnen vragen voor je diensten. Zo simpel is het.
Bovendien werkt u met simpel taalgebruik de verdomming van het volk in de hand. Ik deed vroeger echt mijn best om iets te begrijpen van de moeilijke boeken in de kast van mijn ouders. Moeilijke taal en complexe concepten doorgronden waren een uitdaging en hebben mijn geest doen groeien. Blijf de jonkies uitdagen met moeilijke taal, want de jonkies worden straks uw collega’s en wie wil er nou domme collega’s aan wie je alles drie keer moet uitleggen? Dat kost tijd en dus geld.
Echter, de belangrijkste reden is dat eenvoudige taal gemakkelijker door intelligente robots te lezen valt. Er bestaan talen zoals Attempto die expres ontworpen zijn zodat robots ze begrijpen en ambiguïteit de wereld uit geholpen wordt. U heeft, zoals u weet, veel baat bij ambiguïteit en de mogelijkheid tot interpretatie van taal. Daar komt namelijk gedonder van, en ruzie is het best als er een advocaat zoals u bij nodig is: kassa!
Het is daarom belangrijk dat u het monopolie op uw juridische taal met hand en tand verdedigt. Neem de markt voor corporate contracts: die is zo’n 80 miljard dollar waard. Dat is uw geld! Kijk eens naar het afschuwelijke toekomstbeeld dat de start-up Legalese voor u in petto heeft. Stelt u zich al dat geld voor dat straks naar een stel programmeurs gaat in plaats van naar u. Ze willen van u af door u te vervangen met een juridische programmeertaal die door leken is te gebruiken.
Resistance is futile? Dacht het niet. Voorkom uw aanstaande overbodigheid en gebruik expres zoveel mogelijk vage taal en zeer moeilijk in code om te zetten begrippen, zoals ‘in goed vertrouwen’. Een robot weet daar de eerstkomende twintig jaar nog even geen raad mee.
Of nog beter: gebruik ironie. Zelfs mensen hebben het daar tegenwoordig moeilijk mee. Succes!