Afgelopen herfst ontdekte ik dat ik alweer ruim tien jaar columns schrijf voor Advocatie. De hoogste tijd om uit mijn comfortzone te stappen! Tijd voor wat nieuws… Weet je wat: ik stop ermee!
Door Christ’l Dullaert, Le Tableau
Ik heb in al die tien jaren nooit een writersblock gehad, maar vandaag loop ik al de hele dag te draaien. Afgelopen oktober kwam ik er achter dat ik inmiddels tien jaar columns voor Advocatie schrijf. Veel van de columns hebben in de kern de boodschap ‘kijk eens over de grens, kom eens uit je comfortzone of doe eens iets nieuws’. Dus als je gelooft in practice what you preach, dan is het tijd om op te krassen.
Echter, naarmate dat afscheid dichterbij kwam, realiseerde ik me hoe moeilijk het is om dat ook echt te doen. Twijfel. Ik krijg veel leuke reacties op de columns, het leidt tot een grote naamsbekendheid en dat is weer goed voor mijn ‘echte’ business van Le Tableau: het leveren van interim advocaten voor de flexibele schil, ofwel hulp bij pieken en zieken op advocatenkantoren.
Toen Advocatie als digitale krant van start ging, kwamen natuurlijk al snel de early adapters die dit medium gingen volgen. De meeste advocaten moesten natuurlijk niets hebben van dat digitale gedoe. We hebben het over 2004 en je kunt het je nauwelijks voorstellen, maar er was nog geen LinkedIn, Twitter of Facebook. Tegenwoordig is een digitale krant al bijna weer een ouderwets medium en zijn blogs, vlogs (videoblog) en streaming meer in. Voor de wereld van de advocatuur en notariaat hoef je echter digitaal niet helemaal voorop te lopen. Die zijn niet altijd zo ultramodern, en in die wereld gaan de ‘klassieke’ communicatiekanalen langer mee.
Doordat ik afgelopen jaren veel in het buitenland was, de eerste jaren schreef ik mijn columns vanuit New York, zag ik hoe de advocatuur zich ontwikkelde. Meestal zat er wel een aantal jaren tussen voordat de Amerikaanse of Engelse trends ook Nederland bereikten. Over acquisitie en business development heb ik veel geschreven, vaak voordat deze nog als staffuncties bij kantoren bestonden, en ook voordat kantoren daarvoor trainingen gingen volgen.
In de loop der jaren ben ik ook veel gaan schrijven over de impact van de digitale revolutie voor de advocatuur. Daarvan is het einde nog niet in zicht, we staan pas aan het begin. Terugkijkend zie ik veel columns die, in een enigszins gerecyclede vorm, ook vandaag nog weer geschreven zouden kunnen worden. Echter, met uitzondering van de columns over digitalisering. Dat kwam pas vanaf 2008 echt op gang. Zo schreef ik in dat jaar over het boek Transforming the law van Susskind en in 2010 over het boek The End of Lawyers. Inmiddels had bijna iedereen een klap van de recessie gehad en stond men meer open voor nieuwe ideeën. Over de digitale ontwikkelingen zal de komende jaren ongetwijfeld nog veel geschreven worden.
Ook de positie General Counsel of bedrijfsjurist ten opzichte van de advocaat kwam regelmatig aan de orde. Ik was eerst zelf jaren advocaat en daarna een paar jaar bedrijfsjurist, dus ik had ervaring aan beide zijden. Veel is er in de loop der jaren in de relatie tussen die twee verbeterd, maar ook hier is het einde nog niet in zicht, al was het maar omdat de gemiddelde General Counsel, mede door de recessie, een kritischer inkoopbeleid is gaan voeren.
Aan het schrijven van columns kleven voor- en nadelen. Een voordeel is zonder meer de grote naamsbekendheid die het brengt, waardoor je al snel in de wereld van de advocatuur aanspraak hebt en het een makkelijke entree levert bij kantoren. De bijvangst in de vorm van lezingen en seminars, deelname in jury’s is zonder meer ook interessant.
Een nadeel is dat het versluierend kan werken voor je ‘echte’ business. De column mag natuurlijk geen reclameblok voor Le Tableau zijn, maar dat heeft er wel eens toe geleid dat mensen mij herkennen als columnist en geen idee hebben wat ik ‘echt’ doe.
Het mooiste compliment was het als ik mijn column uitgeprint op de deur van een advocaat geplakt zag, of bij het secretariaat van een kantoor. Niet zelden ben ik dat tegengekomen. Daar had ik minstens een dag plezier van.
Dank KSU en SDU, in het bijzonder redacteur Lucien Wopereis en uitgever Nico Mookhoek, dat ik me volkomen vrij mocht uitlaten als columnist. Dank voor de prettige samenwerking. Dank beste lezers. Dank voor jullie trouwe interesse en vooral ook jullie reacties en input. We komen elkaar vast weer tegen.
Zingt u mee? I like to move it, move it. I like to …..move it! (… ik kan het iedereen aanbevelen).
#SvdA2015: Tijdens de presentatie van De Stand van de Advocatuur & het Notariaat 2015 zullen we stilstaan bij het vertrek van Christ’l Dullaert als columnist van Advocatie. Het programma van donderdag 19 maart in Hotel Arena in Amsterdam begint om 17.00 uur, inloop vanaf 16.30 uur.
De presentatie van De Stand van de Advocatuur en het Notariaat 2015 wordt mede mogelijk gemaakt door Van Lanschot en Grant Thornton.
