Een beetje advocaat heeft het niet zo op een leidinggevende. Want ook als ze nog geen (managing)partner zijn, laten ze zich slecht vertellen wat ze moeten doen. Wat werkt dan wel? Dienend leiderschap.
Sinds mijn keuze voor een freelancebestaan, heb ik veel verschillende opdrachtgevers gehad. En voordat ik deze stap nam, had ik regelmatig een baas, leidinggevende, manager. Net als in menig advocaat zit er iets onafhankelijks in me, en toch durf ik te zeggen dat ik goed ben aan te sturen.
Hoewel ik met geen van mijn opdrachtgevers een kantoor deel – maar vooral telefoon- en mailcontact met ze heb – analyseer ik met plezier de leidinggevende kwaliteiten van een van hen. Ik ga er dieper op in, omdat ik denk dat de manier van leiden van deze persoon navolging verdient in de advocatuur. Bescheidenheid en rust kenmerken zijn aanpak, naast een positieve manier van feedback geven. Heel stimulerend, ook voor echte leidinggevenden.
Eigenwijze jongere advocaten
Nee, ik wil het hier niet hebben over de juridische definitie van leidinggeven. Een opdrachtgever voor freelancers is eerder meewerkend voorman of primus inter pares dan formeel leidinggevende. Maar dat zijn ervaren advocaten toch ook, in een tijd waarin menig (hoogopgeleid) professional zich door niemand de wet laat voorschrijven? Elke partner van een advocatenkantoor heeft te maken met eigenwijze jongere advocaten met een ‘voor jou tien anderen’-mentaliteit. Dus weg met de grote ego’s, en ga dienend leiden.
Opbouwend
Hoe doe je dat, dienend leidinggeven? Ik heb er even wat mails bij gezocht van de dienende leider die ik hier analyseer, om mijn stelling kracht bij te zetten. Elke keer als ik een verhaal aanlever, krijg ik namelijk een bedankje terug, met een korte opmerking erbij. Altijd aardig en opbouwend. En tussen de regels door haal ik er ook verbeterpunten uit:
– Lekker ingehaakt op de komende vakantieweken, en scherpe titel! Dat gaat wel lezers trekken, lijkt me. (Niks meer aan doen, top.)
– Dank je, goed topic om te belichten hoor, en fijn verhaal. (Goed idee, lekker geschreven ook.)
– Dank voor deze verrassend frisse bijdrage; het kan dus nog wel, een origineel ingestoken boek over dit thema, best interessant. (Platgetreden pad, maar je uitvoering is wel oké.)
– Kan ik zeker mee uit de voeten, dank je wel! Ik vind enkel het artikel wat abrupt eindigen. Kun je daar nog eens naar kijken? (Nog iets verbeteren en de volgende keer de lat weer iets hoger leggen.)
Onafhankelijk van nature
Leiderschap is in de advocatuur vaak een wat ondergeschoven kindje. Vrijwel geen enkel kantoor heeft een professioneel management, al is het maar omdat de meeste kantoren daar te klein voor zijn. En omdat advocaten zich nou eenmaal niet lekker laten leiden, zo onafhankelijk als ze van nature zijn. Juist in die samenwerkingsvormen is dienend leiderschap, een bescheiden leider, een uitkomst. In dit artikel beschrijft een auteur heel aardig waarom bescheidenheid een goede eigenschap is voor een effectieve leider. Over dienend leiderschap zijn verschillende interessante boeken geschreven; dit artikel is een goed begin om er meer over te lezen.
Kenmerken van een dienende leider
Een dienende leider beschikt volgens het boek Echte leiders dienen over maar liefst acht kenmerken, die ik hier kort aanstip: authenticiteit, bescheidenheid, rentmeesterschap, verantwoordelijkheid geven, empowerment, vergeving, waardering, en moed. De leider die ik als voorbeeld in gedachten heb, heeft dat allemaal. Het jammere, maar ook onontkoombare, is dat juist de bescheidenheid voorkomt dat hij zich dit realiseert. Nou ja, dat maakt hem die dienende leider. Daar zouden er meer van moeten zijn.
