‘We kunt het allicht proberen’, moeten de platenmaatschappijen gedacht hebben die een schadevergoeding eisen van maar liefst 75 biljoen dollar van open source netwerk Lime Wire. Dat komt neer op ongeveer vijf keer de staatsschuld van de Verenigde Staten, schrijft Corporate Counsel (grofweg 13 biljoen dollar, 90% van het Amerikaanse Bruto Nationaal Product).
De platenmaatschappijen eisten het enorme bedrag nadat ze in mei vorig jaar een kort geding wonnen. Rechter Kimba Wood van de federale rechtbank van Manhattan ziet het alleen net even anders. Zij noemt de eis van de platenmaatschappijen in een veertien pagina’s tellende instructie ‘absurd’, en strijdig met het auteursrecht.
De maatschappijen kwamen op het bedrag door elke inbreuk waarbij twee of meer partijen aansprakelijk waren, mee te tellen. Voor een site als Lime Wire, met duizenden gebruikers en miljoenen downloads, zou volgens rechter Wood met een dergelijke interpretatie van de Copyright Act de schadetoekenning ongerijmd zijn. Want: “Zoals de verdediging al opmerkt, stellen de aanklagers een schadevergoeding voor van meer geld dan de hele muziekindustrie ooit heeft verdiend sinds de uitvinding van de grammofoon door Edison in 1877.”
Hoewel rechter Wood erkende dat de kwestie van wettelijke interpretatie een “bijzonder delicate aangelegenheid” is, concludeerde ze dat de schadevergoeding beperkt moest worden tot één toekenning per werk. En dus niet voor elke gebruiker apart.
“We zijn blij dat de rechter zowel de wet als de logica heeft gevolgd om tot haar conclusie te komen,” zei advocaat van Lime Wire, Joseph Baio van Willkie Farr & Gallagher. “De overkoepelende norm is redelijkheid, om absurde en mogelijk ongrondwettelijke uitkomsten te vermijden.” Baio grapte nog dat het geëiste bedrag beter kan worden gebruikt voor de gezondheidszorg of aflossing van de staatsschuld. Op 2 mei begint het bodemproces.