Rechtenstudenten zijn wel gewend aan overnamespelletjes bij kennismakingsbezoek aan advocatenkantoren. Die bestaan meestal uit suf geblader in ordners. Houthoff Buruma pakt het voortaan anders aan en gooit een nieuw wapen in de strijd bij het zoeken naar advocatentalent: Serious Gaming. Wat de vluchtsimulator is voor aankomend piloten, is The Game voor aanstaande (M&A)advocaten. We gingen bij Houthoff langs om te zien hoe een testgroep van rechtenstudenten het er af bracht.
Het moet gezegd: de diepgang die de makers van Ranj in samenwerking met Houthoff hebben aangebracht in The Game, is indrukwekkend te noemen. De studenten zweten op een fictieve overnamecasus van een Chinese bouwer die een Nederlands bedrijf wil overnemen. Verschillende acteurs spelen hun rol overtuigend, strooien zand in de raderen van het overnameproces, of geven waardevolle aanwijzingen. Er zijn verschillende informatiestromen via emails, telefoontjes en chatberichten. Daarnaast is er een dataroom met echte documenten die belangrijke informatie bevatten. Via een hypermodern touchscreen vindt de interactie plaats tussen de student en The Game. Aan de studenten om kaf van koren te scheiden in de stroom informatie die op ze af komt. Het oogt allemaal gelikt.
De studenten hebben zich na een briefing over de zaak in drie teams, Paars, Blauw en Groen, teruggetrokken om in anderhalf uur tijd een letter of intent op te stellen. Daarna wordt de zaak plenair besproken.
Mao lookalike
Team Blauw, drie jongens, is een beetje in de war door de vloed aan informatie die The Game over ze uitstrooit. De junior M&A-ers lijken niet goed te weten wat men aan moet met de zaak. Onderling wordt druk overlegd over de volgende stap, maar niemand neemt echt de leiding. Moet de norse directeur van het Chinese bedrijf – een Mao lookalike – benaderd worden, terwijl zijn status op do not disturb staat? “Je moet hem gewoon disturben,” souffleert een teammaat zijn collega achter de knoppen. Tijd om te reageren krijgt hij niet want er komt een videoboodschap binnen van de assistent. “Oh zij weer, zo irritant!” klinkt het. De studenten worden volledig opgeslokt in het proces. “En dat is de bedoeling,” legt Marcus Vlaar van ontwikkelaar Ranj uit. “Het is ontworpen om bepaald gedrag uit te lokken.”
En dat lukt. Jezelf verstoppen kan niet tijdens het spelen van The Game. Het is interessant om te zien hoe de teams de zaak onderling organiseren. Team Paars, vier man sterk, laat meer samenwerking zien. Drie man zitten aan de knoppen, zoeken informatie, terwijl één student druk heen en weer ijsbeert, de gebeurtenissen overziet en de grote lijn uitziet. Hier is duidelijk meer coördinatie, en men komt dichterbij een oplossing.
Betoverd
Bij Groen in de kamer ernaast is weer minder synergie tussen de teamleden te bespeuren. Men kijkt een beetje betoverd naar het grote touchscreen. “Iemand nog wat nodig?” fluistert een student timide. “Nee, laten we maar weer eens met die baas bellen.” Geconcentreerd speelt Team Groen verder.
De gegeven tijd is veel te kort om The Game ook echt helemaal te kunnen oplossen. Na de anderhalf uur komen de teams weer bij elkaar om de zaak plenair te bespreken. Men komt nog nabuzzend in de vergaderzaal aan voor de sessie. Hoe hebben de teams het ervaren en hoe goed heeft men de casus in de vingers? “Hoeveel BV’s waren er, wil de Houthoff spelleiding weten. “Euh…” Men weet het nog niet. Eén team heeft de belangrijkste BV over het hoofd gezien.
Wel vonden alle teams het erg leuk om The game te spelen. De studenten beamen dat het moeilijker was dan gedacht en sommige oplossingen zijn nog niet gevonden. Gelukkig, het is maar een spelletje…
Www.experiencehouthoff.com is vanaf vandaag online. Hier kun je alvast een voorproefje van The Game krijgen. En wie op youtube op Houthoff en Game zoekt krijgt een waslijst aan trailers te zien.
Dit artikel is eerder gepubliceerd op Rechtenstudie.nl