Veel juristen die opgeleid en gevormd zijn in de advocatuur, melden zich bij ons met de wens hun carrière te vervolgen in het bedrijfsleven. Motivaties daarachter zijn velerlei, zoals geen 60-70 uur per week meer te willen werken, of graag willen werken voor één cliënt, waarbij de jurist ook de implementatie van zijn advies voor de verandering eens meemaakt. Maar wat ons toch opvalt, is dat veel advocaten eigenlijk geen idee hebben van de wereld buiten de advocatuur.
De perceptie van minder hard hoeven werken in het bedrijfsleven, is maar deels waarheid. Er zijn gevallen van advocaten die aan het bedrijfsleven hebben geproefd, maar weer gillend zijn teruggerend naar de advocatuur.
Reden? Ze kunnen het soms gewoon niet aan! Plotseling moeten er veel meer ballen in de lucht gehouden worden. De adviezen die ze schrijven, zijn veel te lang en detaillistisch om praktisch te implementeren. Gevolg is dat ze binnen hun organisatie geen draagvlak kunnen creëren, wat weer tot gevolg heeft dat hun baan niet leuk is. Ook de salarisverwachting getuigt vaak van onvoldoende besef van wat er zich buiten de advocatuur afspeelt.
Kortom, de advocaat die een vervolgcarrière ambieert in het bedrijfsleven, dient zijn ambities bij te stellen. Als hij de kunde ontbeert om korte, bondige adviezen te schrijven, dan kan hij maar beter in de advocatuur blijven. Hetzelfde geldt voor de advocaat die weet moeite te hebben met het in de lucht houden van vele dossiers. Degenen die verwachten dat hun advocatengage gematched gaat worden in het bedrijfsleven en ook nog hetzelfde salarisgroeimodel verwachten, kunnen maar beter nog eens op hun achterhoofd krabben.
Los van bovenstaande dient de advocaat met bedrijfsjuridische ambitie zich ervan bewust te zijn dat zijn rol van fee-earner (als advocaat) een hele andere is dan zijn rol als (staf) bedrijfsjurist. Zeker juristen die nog nooit in een bedrijf werkzaam zijn geweest, worden over het algemeen in het bedrijfsleven gezien als professionals die geen verstand hebben van bedrijfsmatige processen en de business. Hier zou je nog over kunnen discussiëren, maar deze perceptie neemt niet weg dat er een andere attitude van een bedrijfsjurist wordt geëist dan een advocaat gewend is.
Ik wil de advocaat niet ontmoedigen om een stap te maken naar het bedrijfsleven, begrijp me niet verkeerd. Het gaat er wat mij betreft om dat men moet beseffen dat het vak van een bedrijfsjurist een heel ander vak is dan die van advocaat. Voor de één een veel leuker en boeiender vak, voor de ander niet. Kortom, als u de stap overweegt, weet dan goed waar u aan begint. (25 juni 2009)
Terry Verheij, Partner Voxius