In de nieuwe rubriek Wat heb ik nu aan mijn bef hangen? deze week het relaas van de 74-jarige Hans van Eck – inmiddels beroemd – die maandag opnieuw een hoorzitting had over zijn toetreding tot de balie. Zijn strijd is ruim in de media verslagen, dus anders dan anders verschijnt zijn bijdrage hier niet anoniem. Relaas 2 gaat over een getrouwd advocatenstel… Werkzaam op hetzelfde kantoor…
Relaas 1:
”Vandaag werd het tweede beroep tegen mijn afwijzing behandeld bij de Algemene Raad van de Orde van Advocaten in Den Haag. Na een mislukte poging van enkele leden van de Raad van Toezicht om tot een compromis te komen spitste de zaak zich toe op een onbenullig detail: De RvT had ontdekt dat de afstand tussen mijn kantoor en dat van de patroon enkele kilometers te groot was volgens het reglement. Het maximum is 10 km. Tijdens het compromisoverleg zijn enkele voorstellen gedaan: een ervan was verhuizen, bijvoorbeeld naar Valkenswaard. Dit Paarse krokodil-argument heb ik gepareerd met het volgende: In Valkenswaard is een businesspark waar ik een kantoor zou kunnen huren. De afstand is dan wonderwel exact 10 km.
Met navigatiesysteem heb ik kunnen uitrekenen dat de afstand naar het kantoor van de patroon vanuit Valkenswaard een tijdwinst oplevert van let wel: 22 seconden op 17 minuten. Het is een schande dat serieuze mensen tijd besteden aan zo’n knullig probleem. Nog erger is dat de advocaat van de RvT daar serieus op in ging: reglement =reglement. Kafka heeft daar al eens over geschreven.
De Algemene Raad zag daar de humor van in. Ze waren zeer welwillend. Ik weet niet of zij de bevoegdheid hebben om de regel van de 10 km opzij te zetten. Er is aandacht besteed aan een artikel uit het stagereglement dat de RvT de bevoegdheid geeft in bijzondere omstandigheden af te wijken van het reglement.
Er gaat nu beslist worden over de volgende opties:
1. Kantoor aan huis op iets te grote afstand;
2. kantoor binnen de 10 km grens, dus in Valkenswaard.
Het animo om tot deze club te gaan behoren is enigszins tanende, maar het gevecht gaat door! Uitspraak gepland voor eind februari 2013, wordt vervolgd.”
Hans van Eck
Relaas 2:
”Het zijn niet alleen de Zuidaskantoren met verschrikkelijke managers. Zo werkte ik op een klein kantoor in het oosten des lands (inclusief mijzelf drie advocaten) waarvan de twee andere advocaten ook nog eens met elkaar gehuwd waren. Naast allerlei privéproblemen die meegenomen werden naar kantoor (vreemdgaan, beschuldigingen van fysiek geweld etc.) bleken beide partners a) het recht niet zo goed te kennen en b) van de meest kinderachtige soort te zijn. Dit manifesteerde zich al tijdens mijn stage. Wanneer ik bijvoorbeeld een processtuk door de één liet nakijken en de ander deze per se ook wilde controleren, ging de ander vitten op de verbeteringen van haar/zijn echtgeno(o)te.
Het absolute toppunt van kinderachtigheid deed zich echter voor nadat ik mijn dienstverband had opgezegd en openheid had gegeven over mijn voornemen om voor mezelf te beginnen. Er werd mij in eerste instantie veel succes gewenst en ik werd ook ‘de rots van kantoor’ genoemd tijdens de scheiding van de partners. Het afscheidsdiner kende een heel andere toon. Mijn ex-patroon kon het niet laten om zijn ‘dankwoord’ vol venijnige opmerkingen te plaatsen, met aan zijn zijde een sniffende partner die het niet aan kon zien dat ‘ik haar alleen liet’.”