De beruchte oplichter Hans Stoker is vorige maand door het gerechtshof Amsterdam veroordeeld tot twee jaar gevangenisstraf. De rechtbank gaf Stoker in april 2012 drie jaar cel, maar het hof legt een lagere straf op omdat hij van een aantal feiten wordt vrijgesproken. Zo acht het Hof niet bewezen dat Stoker zich voordeed als advocaat.
Door Lucien Wopereis
In de tenlastelegging wordt herhaaldelijk gesteld dat Stoker zichzelf presenteerde als advocaat, werkzaam bij een verzonnen advocatenkantoor. Anders dan de rechtbank acht het hof echter ‘niet wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte zich werkelijk actief voor advocaat heeft uitgegeven’.
Stoker gebruikte ook regelmatig de aanduiding ‘jurist’. Met de rechtbank is het hof van mening dat die aanduiding geen beschermde titel is, maar ‘een benaming van iemand die zich met juridische vraagstukken bezighoudt’. ‘Dat de verdachte zich aldus niet mocht voordoen, kan niet wettig en overtuigd worden bewezen, waardoor het hof de verdachte van die onderdelen van de tenlastelegging zal vrijspreken.’
De titel doctor is wel beschermd. Stoker heeft daarover telkens beweerd dat hij die titel mocht voeren omdat hij die behaald zou hebben bij het Londen Institute for Applied Research, afgekort LIAR. ‘Het hof gaat er van uit – mede in aanmerking genomen het feit dat de eerste letters van dit instituut samen het woord “liar”, oftewel, vertaald uit het Engels naar het Nederlands, “leugenaar” vormen, dat het hier niet om een serieus te nemen onderwijsinstelling gaat. Dat dat anders zou zijn, is door de verdediging op geen enkele wijze onderbouwd.’
Het hof acht het voor de zaak tegen Stoker echter niet van belang, omdat het gebruik van de titel er niet toe heeft geleid dat de slachtoffers zich hebben laten brengen tot ‘de afgifte van enig goed of het aangaan van enige verbintenis’.
Stoker was blijkens de tenlasteleggingen actief van 1999 tot 2011. Zijn slachtoffers, die collectief aangifte deden, beweren voor miljoenen te zijn opgelicht. Het hof veroordeelt Stoker uiteindelijk voor oplichting, verduistering en valsheid in geschrift. ‘De verdachte heeft zich in de hier bewezenverklaarde feiten een malafide dienstverlener betoond, die zonder scrupules zijn kennis en ervaring op het gebied van juridische dienstverlening heeft ingezet om mensen geld afhandig te maken waar hij de mogelijkheid daartoe zag. Het hof rekent dit de verdachte zwaar aan.’