Engeland en Wales hebben een website waarop wangedrag van advocaten aan de kaak wordt gesteld. Heeft zo’n virtueel meldpunt in Nederland zin?* Advocatie.nl vroeg het aan de lezers. Wat blijkt: driekwart van de respondenten is vóór een digitaal meldpunt. We legden de stelling ook voor aan Willem Bekkers, deken van de Nederlandse Orde van Advocaten, die onder meer wijst op de beperkingen die voortvloeien uit de Wet bescherming persoonsgegevens.
De lezers van Advocatie.nl konden reageren op de volgende stelling: “Een soortgelijke website in Nederland heeft een toegevoegde waarde voor de advocatuur, en zorgt ervoor dat advocaten zich wel twee keer bedenken voordat zij de ‘fout’ in gaan.” Driekwart van de respondenten is het eens met de stelling.
Hier volgen enkele reacties:
“Het bevordert de kwaliteit van de consumentenkeuze. Het bevordert de concurrentie en dat is goed voor de advocatuur. Het levert potentieel een grote toegevoegde waarde voor zowel consumenten als advocaten, mits de informatie objectief is.”
“Dan maakt ook een lichte straf wat meer indruk en zal er hopelijk beter worden opgelet. Ook cliënten hebben inzage, en als die wegblijven komt dat pas echt hard aan.”
“De (negatieve) publiciteit is een veel zwaarder middel dan een berisping die onder ons’ blijft.”
“Het zelfreinigend vermogen van de Orde/branche blijkt onvoldoende te werken. Persoonlijk ‘kicken’ en omzetdruk blijken vaak een oorzaak. Tenslotte twijfel ik aan het normatieve gehalte van enkele advocaten die tegen de lamp liepen. Kennelijk is er iets mis met hun internaliserend vermogen en worden zij te weinig gecorrigeerd door hun omgeving.”
“Het betreft een schandpaalmodel zonder enige juridische waarborg. Dergelijke sites op internet bestaan helaas al, alle goede bedoelingen van de initiators ten spijt.”
Gematigd
We legden de stelling ook voor aan Willem Bekker, Algemeen Deken van de Orde van Advocaten. Hij reageert gematigd op het Engelse plan. “Een rechtzoekende moet redelijk eenvoudig een advocaat kunnen vinden die de betreffende zaak naar behoren kan behandelen, in vertrouwen over en weer. Daarbij hoort enerzijds dat een advocaat duidelijke informatie geeft over de vraag wat wel en niet van hem verwacht mag worden, en anderzijds dat de rechtzoekende vragen kan stellen over wat voor hem relevant is om te weten. Zo kan een cliënt ook vragen naar het tuchtrechtelijke verleden van de advocaat. Informatie over ernstige tuchtrechtelijke veroordelingen (waarbij te denken valt aan schorsing en schrapping) zou voor rechtzoekende desgewenst kenbaar moeten zijn.”
Hij vervolgt: “De Algemene Raad werkt aan een betere informatievoorziening over de advocatuur. Daarbij wordt ook gedacht aan meer en betere informatieverstrekking over tuchtrechtelijke uitspraken. We hebben echter rekening te houden met de Wet Bescherming Persoonsgegevens.”
* In Nederland bestaat de site www.courtwatch.nl, maar die leidt een sluimerend bestaan. Halverwege februari zou de site met een vernieuwde opzet van start gaan.