Het is voor de rechtenstudent van nu nog toekomstmuziek, de verhouding tussen mannen en vrouwen op de werkvloer en de combinatie van werk en het stichten van een gezin. Maar onder vrouwen die nu werken bij een advocatenkantoor of andere werkgever is het een hot topic, zo bleek afgelopen dinsdag op het eerste Legal Women Congres. “Je zit op die functie, dus je bent goed in wat je doet. Spiegel je niet aan je mannelijke collega’s.”
Door Sanne van Brunschot
Dat zelfs ’s lands bekendste advocaat op het congres ‘meneer Jinek’ wordt genoemd, wil wel wat zeggen: hier draait het alleen om vrouwen. Ruim honderd vrouwelijke advocaten en juristen luisteren naar en praten over herkenbare uitdagingen in hun werk en gezinsleven.
Natuurlijk worden mannen regelmatig gebruikt als vergelijkingsmateriaal, dat kan ook niet anders. De verschillen tussen man en vrouw geven het platform dat Legal Women is en het bijbehorende congres bestaansrecht. De seksen kunnen bovendien best wat van elkaar leren. Soms zouden vrouwen een voorbeeld mogen nemen aan mannen, vindt bijvoorbeeld advocaat en ex-deken Els Unger, die als een van de vier topvrouwen op het podium wordt geïnterviewd door dagvoorzitster Margriet van der Linden.
“Als je als vrouw tegengas krijgt, moet je dicht bij jezelf blijven en je mening durven geven. Probeer het gewoon uit en kijk wat er gebeurt. Mannen hebben veel minder van die overwegingen, dus je moet het gewoon doen. Hetzelfde geldt bij een salarisaanbod. Mannen laten direct merken dat ze niet 1, 2, 3 akkoord gaan. Vrouwen zeggen ‘dankjewel’, terwijl men echt niet verbaasd is als je met een tegenbod komt.” In die lijn raadt Sandra Lutchman (directeur van Talent naar de Top) aan vooral ook niet voor het bedrijf te gaan denken. “Je weet niet hoe ze naar je kijken en gaan reageren, dus ga het niet zelf invullen.”
Huilen
Naast Unger en Lutchman zitten ook Anja van Bergen-van Kruijsbergen (Company Secretary en General Counsel bij Nutreco) en Heleen Kersten (managing partner bij Stibbe) op het podium. Ondanks de tip van Unger waarschuwt Van Bergen-van Kruijsbergen dat je als vrouw op weg naar de top vooral niet een van de mannen moet worden. “Dan word je een slap aftreksel van jezelf. Je zit op die functie, dus je bent goed in wat je doet. Spiegel je niet aan je mannelijke collega’s.”
Dat vrouwen nou eenmaal anders werken – en mannen daar vaak niets van begrijpen – blijkt wel uit een verschil dat Van Bergen-van Kruijsbergen noemt: “Vrouwen worden wel eens emotioneel; ze gaan huilen.” En de Raad van Bestuur houdt daar absoluut niet van, weet ze. Mannen hebben er moeite mee. Op de vraag wie er wel eens heeft gehuild in een belangrijk gesprek gaan in de zaal zo’n zeven vingers omhoog. “Dat verbaast mij eerlijk gezegd,” zegt de Nutreco-vrouw. Ook volgens Kersten kun je je zwakte beter voor jezelf houden. “Mannen weten niet wat ze ermee aan moeten. Natuurlijk, als het gebeurt dan gebeurt het, maar het is niet handig.” Zelf is ze wel eens met brandende tranen de wc in gevlucht. Als anderen het maar niet zagen.
Uitbesteden
Een behoorlijke ‘hobbel’ op Kerstens weg naar boven was dat ze partner wilde worden in hetzelfde jaar dat ze zwanger werd. “Ik had er niet op gerekend dat het kantoor en de partnergroep dat niet zo vanzelfsprekend vond.” Het kantoor concludeerde dat ze het dan vast niet meer zou willen en haalde haar automatisch van de lijst. Ze zette door, werd partner en er volgden zelfs nog drie kinderen. /p>
Dat laatste wekt verbazing in de zaal. En de vraag rijst natuurlijk: hoe doet ze dat toch? Het antwoord – en dat geldt niet alleen voor Kersten: dichtbij het werk wonen, au pairs, nannies en de crèche. Uitbesteden dus. Niet iedereen kan dat waarderen. De allereerste keer dat Kersten haar baby bij de crèche achterliet en dat deelde met een mannelijke collega die toevallig bij haar in de lift stond, zei die: “Wacht maar, over vijftien jaar zit hij bij de psychiater.” Zomaar, in de lift. “En voor wie het wil weten: mijn kinderen zijn uitgegroeid tot normale, sociale, gezellige, verstandige kinderen.” Niks mis mee dus. En van een schuldgevoel is nauwelijks sprake.
Dorsman eerste Legal Woman of the Year
Vragen uit de zaal leiden verder nog tot verhalen en discussie over rivaliteit, vrouwenquota, zichtbaarheid, de moeders op het schoolplein en perfectionisme. En dan zijn er natuurlijk nog de workshops, over leiderschap, presenteren, persoonlijke effectiviteit, work-life balance en het glazen plafond.
En last but not least, de uitreiking van de eerste Legal Woman of the Year Award. Als Peter Wakkie met de envelop het podium opkomt, is het even omschakelen. Een man in de jury? Maar hij heeft een belangrijke taak te vervullen, die hij overigens overdraagt aan de initiatiefneemsters van Legal Women Ilona Tjon Poen Gie, Lisette Hendrikse en Karen Harmsen. Zij mogen Hanneke Dorsman van ABN AMRO uitroepen tot de winnaar. Ze was een van de zes kanshebbers, uit vijftig genomineerden.
Met de succesvolle splitsing en vervolgens samenvoeging van ABN Amro heeft Dorsman volgens de jury blijk gegeven van een uistekende inhoudelijke kennis. Bovendien vindt haar team haar een topmanager met een plezierige persoonlijkheid. Ze bewijst hiermee dat (juist?) vrouwen het prima doen aan de top. Maar daar waren alle aanwezigen natuurlijk al lang van overtuigd.