Advocaat Martin de Witte ondervroeg voor Nieuwsuur als gastreporter Colm O’Gorman, slachtoffer van seksueel misbruik door katholieke geestelijken in Ierland. O’Gorman vertelde op welke wijze slachtoffers de kerk moeten attaqueren. De Witte is echter partij in de kwestie, want hij staat als advocaat honderd Nederlandse slachtoffers bij van seksueel misbruik in de Katholieke kerk. Navraag bij de redactie van Nieuwsuur leidde tot een vinnige gedachtenwisseling. U mag het zeggen: wie heeft het bij het rechte eind? Breng uw stem uit!
Advocatie vroeg de redactie van Nieuwsuur op wiens initiatief het contact met De Witte tot stand was gekomen, of het feit dat hij partij is in de kwestie geen afbreuk doet aan de journalistieke onafhankelijkheid en of er op enigerlei wijze geld gemoeid is met de medewerking. Een redacteur van het programma reageert als door een wesp gestoken: “Wij hebben geen moeite met het publiekelijk afleggen van verantwoording, maar we zien niet in waarom we dat zouden doen via uw website die zich kennelijk richt op de advocatuur en niet kan worden beschouwd als een serieus platform voor discussie over journalistieke kwesties.” Au.
De redacteur vervolgt: “Zoals iedereen kan constateren hebben wij een ontmoeting gearrangeerd tussen O’Gorman en Martin de Witte. Dat leek ons een heldere wijze om het onderwerp vorm te geven. Gespreksthema was de vraag wat Nederlandse slachtoffers van misbruik kunnen leren van de Ierse slachtoffers, die 15 jaar geleden hun processen startten. Wij registreerden dat in volkomen onafhankelijkheid. Los daarvan hebben we O’Gorman een interview afgenomen – zoals u ook zelf heeft kunnen vaststellen. De Witte trad dus niet op als interviewer namens Nieuwsuur, maar als advocaat van Nederlandse belanghebbenden. Zo is hij ook door ons gepresenteerd. Hij eindigt de ontmoeting bovendien met de woorden: bedankt voor uw advies.”
Van onze kant opnieuw geprobeerd: “Dank voor uw toelichting. Dank ook voor uw inzicht dat wij niet kunnen worden beschouwd “als een serieus platform voor discussie over journalistieke kwesties”. U gaat daar kennelijk over. Het probleem is dat de advocaat in kwestie ook belanghebbende is. Hij vertegenwoordigt honderd slachtoffers, en zoals dat bij letselschadeadvocaten gaat: zij zijn altijd op zoek naar meer zielen. Onze verbazing is gestoeld op het feit dat u daar een podium voor biedt. De vragen van De Witte hadden net zo goed gesteld kunnen worden door een journalist van Nieuwsuur.”
De redacteur van Nieuwsuur riposteert: “U bent niet duidelijk geweest over uw bedoelingen, zo blijkt nu. Als u had laten weten dat u, naar aanleiding van onze uitzending, van plan was iets op uw website te plaatsen over (letselschade)advocaten die de media benutten voor hun eigen doeleinden, hadden we geweten waar we aan toe waren. Dan hadden wij u laten weten dat wij niet te koop zijn, bij onze berichtgeving in beginsel geen rekening mee houden met andere belangen dan die van de kijker en alleen journalistieke normen hanteren. Als we Moszkowicz uitnodigen, doen we dat ook om inhoudelijke redenen; niet om hem de vloer te geven of omdat hij daar eventueel garen bij spint. Dat uw site een platform is voor de advocatuur, en niet voor journalistieke kwesties, is een simpele vaststelling die door uw eigen reactie nog eens wordt bevestigd. We gaan niet over uw vragen; wel over onze eigen antwoord.”
Wij hebben het laatste woord in dit artikel, omdat op onderstaande e-mail geen antwoord meer komt: “Het gaat niet om de situatie dat Nieuwsuur meneer De Witte of meneer Moszkowicz over een onderwerp ondervraagt, het gaat om de situatie dat Nieuwsuur meneer De Witte op pad stuurt om iemand anders vragen te stellen. Meneer De Witte is geen journalist, hij is een advocaat met een eigen belang. Wij vragen ons af of Nieuwsuur dat eigen belang voldoende heeft onderkend.”
Bekijk hier de uitzending: