Het is het droeve lot van vele duizenden kinderprostituees in onder meer Aziatische landen: ze worden opgesloten in een hok en eruit gehaald als zich klanten aandienen. De Haagse advocaat Carolien Brederije (Valegis Advocaten) ondervond maandag een béétje hoe die opsluiting moet voelen: ze liet zich vrijwillig twaalf uur in een opsluiten voor de jaarlijkse actie Lock me up – Free a girl.
Door Joris Rietbroek
Wie deze week het WTC in Den Haag binnenstapt – of 33 andere locaties in Nederland –, kan het niet ontgaan. Middenin het atrium staan twee hokken van amper een bij twee meter, waar de hele dag twee vrouwen inzitten. Ze krijgen alleen een matrasje, een kommetje rijst en wat water, enigszins de wrede situatie nabootsend waarin de meisjes waar de actie over gaat zich bevinden. Achter de hokken zijn confronterende beelden te zien van het wrange lot van kinderprostituees.
De stichting Free a Girl zet zich in om jonge meisjes uit gedwongen prostitutie te bevrijden, in samenwerking met lokale partnerorganisaties in onder meer India, Nepal, Bangladesh en Thailand. De organisatie droeg in de laatste negen jaar bij aan de bevrijding van ruim 4.000 meisjes uit bordelen in Azië. Naar schatting worden alleen al in India 1,2 miljoen kinderen uitgebuit voor commerciële seks. Daarnaast investeert Free A Girl in opvang, traumaverwerking, medische zorg, onderwijs, beroepsopleidingen en re-integratie van de slachtoffers. Een voorbeeld van een project is School For Justice, dat jonge vrouwen helpt om een rechtenopleiding te volgen.
In totaal laten driehonderd Nederlanders zich deze week een dag opsluiten in het kader van Lock me up – Free a girl, een onderdeel van de Week tegen Kinderprostitutie. Onder hen zijn ook bekende Nederlanders als Gwen van Poorten, Thomas Berge, John Ewbank en Giel Beelen. Free A Girl hoopt dit jaar een miljoen euro op te halen met de actie.
Carolien Brederije, partner van Valegis Advocaten, nam maandag als een van de eersten plaats in zo’n hokje, met het doel geld in te zamelen. Normaliter adviseert ze ondernemingen en instellingen uit diverse sectoren op het gebied van arbeidsrecht, medezeggenschapsrecht en privacyrecht. Deze week heeft ze in verband met de actie en alles wat erbij komt kijken nog geen dossier gezien.
Vorig jaar stond ze zelf naast zo’n hokje, op bezoek bij een opgesloten vriendin om haar een hart onder de riem te steken. Die vriendin is Nazima Randim, regioambassadeur van Free a Girl. “Op dat moment bedacht ik dat ik zelf maar eens mee moest doen,” vertelt Brederije daags na haar opsluiting. “Met ons kantoor zitten we in het WTC, en dat leek ons een goede locatie, want hier komen natuurlijk duizenden mensen. Na enkele gesprekken werkte de directie van harte mee, en dus zitten er ook in het WTC de hele week topvrouwen opgesloten in hokken.”
Tot nog toe haalde Brederije zelf ruim 6.600 euro op met haar opsluiting voor een dag; ze verwacht uiteindelijk op 7.500 euro uit te komen. “De donaties varieerden van 2,50 tot meer dan 500 euro. Ik heb dan ook een groot netwerk, maar ik heb er ook weer niet mee geleurd onder cliënten. Wel heb ik onze social media ingezet, en dat leverde naast giften van familie en vrienden toch ook veel donaties van cliënten op. Sommige van hen had ik al een paar jaar niet meer gesproken!”
Ze vond de ervaring van het opgesloten zitten zelf niet heel zwaar. “Het voelt wel raar, ik ben ook nog eens een onafhankelijk type, maar het was natuurlijk maar voor twaalf uur. Ik kreeg er vooral een adrenalinerush van, omdat het zo druk was. Er was veel regionale pers, de burgemeester van Den Haag bleef wel een uur bij ons, ik kreeg veel bezoek en het regende positieve reacties van mensen die het superstoer vonden. Hoewel, er kwam ook iemand langs met een andere mening, die vond dat we de situatie niet realistisch genoeg nabootsten… Dan voel je je opeens kwetsbaarder, zittend in zo’n hok op de grond. Dat discussieert niet prettig. Maar het helpt wel weer je nog iets beter te verplaatsen in de meisjes waar het allemaal om gaat.”