Kunnen advocaten eigenlijk schrijven? Rare vraag, want taalvaardig zijn ze. Ingewikkelde memo’s en dito pleitnota’s, ok, maar heldere teksten? Dat lukt zelfstandig advocaat I Chu Chao uitstekend, in twee talen zelfs.
Advocaat I Chu Chao schrijft inspirerend over haar vak, Intellectueel eigendomsrecht, IT-recht en privacy. Met Chao Legal is ze naast advocaat ook spreker, trainer en blogger. “Bloggen werkt heel goed voor mijn zichtbaarheid. Niet dat potentiële opdrachtgevers direct bellen na een publicatie, maar ik hoor vaak genoeg dat men weer iets van me op LinkedIn zag. Nee, dat wordt nooit als te veel ervaren. Iemand noemde het zelfs ‘dapper’ dat ik het zo consequent volhoud.”
Chao blogt regelmatig, en post content op LinkedIn, Instagram en Facebook. “Toen ik net voor mezelf begon anderhalf jaar geleden, schreef ik elke week. Ik heb een schema, maar inmiddels schiet het schrijven van een lang verhaal er nog wel eens bij in. Het moet geen moetje worden. Maar je kunt ook een microblogje schrijven, of een vlog opnemen met je telefoon. Ik zie het als personal branding.”
Chao schrijft over onderwerpen waar ze in haar werk mee bezig is. “Ik noem geen namen, want ik heb een geheimhoudingsplicht, maar dat zit nooit in de weg hoor. Er is zoveel om over te bloggen!”
Bijvangst
Haar doelgroep heeft ze wel scherp in haar achterhoofd, vertelt Chao: “Ik schrijf voor ondernemers die nog geen kennis van het onderwerp hebben. Collega-advocaten zijn bijvangst. Maar ook de generalistische general counsel die wel een juridische achtergrond heeft, ziet mijn hoofd regelmatig langskomen zo. Dan word je toch eerder genoemd als ze een advocaat zoeken.”
LinkedIn ziet Chao als haar voornaamste publicatiekanaal, daar heeft ze zelf al een goed netwerk van zo’n 2.000 contacten. Ze is geen social media expert, maar weet door ‘trial and error’ steeds beter wat er werkt: “Ik gebruik hashtags, weet inmiddels hoe lang de teksten zijn die je in LinkedIn in een oogopslag ziet en hoe groot de foto kan zijn. Ik kijk naar het aantal likes en views. Op Instagram check ik ook altijd hoeveel mensen mijn post hebben gezien.”
De tijd die Chao in haar personal branding steekt houdt ze niet zo bij, ze doet het in het weekend en ’s avonds. Waar mogelijk met hulp van apps. Al haar blogs publiceert ze in het Nederlands en Engels. “Ik schrijf meestal eerst in het Nederlands en dat laat ik automatisch naar het Engels vertalen. Daarna verbeter ik het. Dat is wel nodig, maar die vertaalprogramma’s worden steeds beter.”
Authentieke stijl
Bloggen zou alweer een achterhaald medium zijn, beweerde recent nog iemand die er verstand van heeft. Prima, dan noem je het content marketing, PR, kennisdelen, microbloggen, vloggen of instagrammen. De basis is steeds: in toegankelijke taal vertellen over je vak. Wie schrijft die blijft. Het werkt niet alleen voor I Chu Chao, maar ook voor andere (bekende) juridische bloggers en sociale mediasterren als Meester Leonie, Charlotte’s Law en collega Arnoud Engelfriet en dan vergeet ik er zeker nog een paar. Maar het zijn er geen honderd, durf ik te zeggen.
Wat zij goed doen? Ze durven zich uit te spreken, hebben een mening, een authentieke stijl en eigen toon, gaan recht op hun doel af, schrijven concreet en toegankelijk, laten vaak van zich horen. Veel advocaten vinden het lastig om een mening te geven in hun blogs, want ze kunnen altijd verschillende kanten op voor hun cliënt. En toch wordt zo’n stelling, gebaseerd op juridische kennis en in kraakheldere taal, echt meer op prijs gesteld dan een juridisch doorwrocht gedrocht. Ook door de directie of de juridisch opgeleide general counsel van een groot bedrijf.
Er is hoop. Recent ontving ik een uiterst leesbare blogpost van een eerstejaars student HBO-rechten, die haar tekst schreef in het kader van het vak schrijfvaardigheid. Als ook op universiteiten dat vak wordt gegeven heb ik er wel vertrouwen in. Dan kan de toekomstige generatie juristen cliënten in heldere taal vertellen waarom je bij hen moet zijn, kennis delen, en al schrijvend, (micro-)bloggend, vloggend aan een personal brand bouwen.
