Obama was in town. Samen met een aantal andere goeroe’s gaf hij adviezen aan managers, ondernemers, CEO’s, partners en wannabe’s. Ik was er niet bij. Ik ben wel bij andere seminars geweest. Met andere deskundigen. En andere luisteraars. Op de Zuidas wordt namelijk grof geld betaald om van iedereen betere leiders te maken, al was het maar je collega die naast je zit: zelfsturende teams.
Door Zo Zuidas
Wat mij opvalt aan deze seminars van executive coaches is dat de adviezen vaak neer komen op een paar dingen. Wees authentiek. Luister met aandacht naar de mensen om je heen. Bedank de mensen om je heen. En wees aardig, vooral ook voor je familie.
Adviezen die je moeder, je vader en je kleuterjuf ook al gaven. Basiswaarden, die veel mensen in hun weg naar corporate volwassenheid kennelijk zijn kwijtgeraakt. En nu betalen ze een fortuin om dit nog een keer te horen. En een echte gedurfde executive coach voegt daar nog aan toe: het gaat niet om je eigen ego. Vergeet je eigen ego. Sterker nog: verklein je eigen ego.
Een goede manager heeft immers de taak om een ander te laten bloeien. En dat gaat inderdaad vaak gepaard met een bescheidener ego. Maar om het te maken bij een bank, advocatenkantoor of consultancy kantoor red je het niet met een klein ego. Zelfs niet met een groot ego. Daar is een enorm ego voor nodig.
Een klein ego wordt weggevaagd in de race naar de top. Bedolven onder afgezaagde stoelpoten en elleboogstoten. Het systeem is er op gericht dat alleen de mensen met de grootste ego’s overblijven. En nu moeten al die grote ego’s grof geld betalen om te horen dat je niet een groot ego maar een klein ego moet hebben. Geen wonder dat de leiderschapsklassen als paddestoelen uit de grond schieten.
Zo krijgt de executive coach bakken betaald om iemand om te vormen tot iets wat hij niet van nature is. Zou het in plaats daarvan niet mooier zijn om gewoon andere mensen aan te nemen? Iemand die nog weet hoe die moet luisteren, aardig is, die weet dat je soms moet bedanken?
En aangezien die mensen niet aan de top te vinden zijn, vinden we ze misschien ergens anders? Op de werkvloer bijvoorbeeld. Een medewerker, die het niet lukt om promotie te maken, omdat hij te aardig is, zou op het pluche gezet moeten worden. Iemand die beslissingen maakt die goed zijn voor anderen en niet perse voor zichzelf. Iemand die anderen vooruit helpt, ook al wordt hij er zelf niet beter van. Dat zou de Zuidas echt verder helpen.
Maximaal een paar jaar. Want macht corrumpeert. En dan is ook de bescheiden werkvloermedewerker voer voor de executive coach.