Oud-advocaat Michiel Koot is eind vorige week door de Haagse rechtbank veroordeeld tot een taakstraf van 240 uur en een voorwaardelijke celstraf van vier maanden wegens verduistering van sommen geld van zijn cliënten, valsheid in geschrifte en meineed. Het OM had negen maanden cel geëist in de zaak, die eerder deze maand bij de Haagse rechtbank nog eindigde in een ware klucht.
Ondanks de strafeis van het OM besloot de rechtbank om geen onvoorwaardelijke celstraf op te leggen; de rechter houdt ‘in het voordeel van verdachte rekening met het lange tijdsverloop dat tussen de gepleegde strafbare feiten en de uitspraak van heden is gelegen’. Ook weegt de rechter mee dat Koot tot op heden nog geen strafblad had en dat hij voor de verduistering van 36.000 euro van een cliënt al een half jaar schorsing kreeg van het Hof van Discipline.
Dat neemt niet weg dat een maximale taakstraf gerechtvaardigd is nu ‘verdachte in de hoedanigheid van advocaat dan wel juridisch adviseur op grove wijze misbruik gemaakt van het door zijn cliënten in hem gestelde vertrouwen’. Verder moet de ex-advocaat de verduisterde bedragen terugbetalen (ruim 36.000 en 12.000 euro plus rente aan twee cliënten) en moet hij de kosten die de aangevers in deze zaak hebben gemaakt gedeeltelijk vergoeden.
Weglopers
Koot werd enkele jaren terug van het tableau geschrapt en ging persoonlijk failliet. De behandeling van de strafzaak tegen hem leverde de afgelopen maanden een hoop rumoer op in de Haagse rechtbank. Zo diende de advocaat van Koot in juli tevergeefs een wrakingsverzoek in tegen de rechtbankvoorzitter, die de curator van Koot bijzondere toegang wilde verlenen tot de besloten zitting. De advocaat hoopte zo te voorkomen dat vertrouwelijke informatie in het faillissementsverslag terecht zou komen.
Tijdens de zitting van eerder deze maand dreigde dezelfde advocaat de verdediging neer te leggen als de curator en enkele benadeelde partijen niet uit de rechtszaal gezet zouden worden, om even later de daad bij het woord te voegen. Uiteindelijk werd de zitting toch achter gesloten deuren voortgezet. Koot had de zaal toen ook al verlaten, omdat zijn eis dat de uitspraak besloten zou blijven niet werd ingewilligd.