Christ’l Dullaert Le Tableau |
Toen ik in 2003 in New York kwam te wonen, nam ik al vrij snel een abonnement op een nieuwsbrief van Hildebrandt Consulants. Een uitstekend bedrijf dat mooie seminars organiseert en veel advieswerk verricht, onder andere in de advocatuur. De tweewekelijkse nieuwsbrieven stonden altijd vol van overnames van advocatenkantoren, vertrekkende secties, faillissementen, kantoorsluitingen en beginnerssalarissen. Amerikaanse toestanden, leek mij. Maar let op: Amerika komt naar ons toe. |
Inmiddels, vijf jaar later dus, zijn dit soort voorbeelden namelijk ook ‘Nederlandse toestanden’ geworden.
Er zijn meerdere advocaten failliet gegaan, nog steeds niet veel, maar een unicum is het niet meer. De leegloop van secties vullen nu menig digitaal en ander juridisch blad. Leuk om te lezen, want de ellende die erachter zit blijft je bespaart. Het kantoor dat zijn sectie of een groep medewerkers ziet vertrekken, houdt het hoofd natuurlijk hoog en zegt dat er niets aan de hand is. De vertrekkers zeggen dat ze het altijd al van plan waren en dat ze aan ‘een nieuwe uitdaging’ toe zijn. Dan nog het procederen van een vertrekkende sectie tegen het oude kantoor, en ook Nederland staat op de kaart.
Het is pas het begin
Het opzwepen van stagiairesalarissen valt nog mee. Maar je ziet al wel hoe grote kantoren het aankomend talent naar zich toe proberen te trekken en pamperen met leuke reisjes.
Enige tijd geleden verscheen in New York het bericht dat een van de top 10 kantoren de salarissen van 125.000 naar 135.000 had verhoogd. Vervolgens werd dit voorbeeld binnen een week tijd door 5 andere kantoren gevolgd.
Deze handelswijze levert echter weer een nieuw probleem op. Nieuwkomers maken een ‘financiele’ keuze voor een kantoor. Logisch door de hoge studieschuld die zij vaak hebben opgebouwd. Maar zodra die studieschuld is afgelost, is het ook gedaan met de loyaliteit en gaat men kiezen wat men echt leuk vindt. En dat is niet een grote hoeveelheid declarabele uren maken. Het arbeidsprobleem dat de kantoren met een financiele incentive dachten op te lossen, is daarmee mislukt.
Gebrek aan loyaliteit
Omdat de advocatuur op veel plekken harder en commerciëler wordt, zullen de Amerikaanse toestanden hier ook op alle niveau’s gaan toenemen. Een groter gebrek aan loyaliteit, het niet altijd even zorgvuldig omgaan met tegenstrijdig belang en het veel betalen aan starters zijn daar voorbeelden van. Het is niet anders, bereid je er maar op voor.
Overigens zou ik het heel prettig vinden als Amerikaanse gewoonten zoals uitstekende service, grote cliëntvriendelijkheid, beter netwerken en behulpzaamheid ook snel naar Nederland zouden komen. Dat zijn hele goede Amerikaanse toestanden, waar we veel van kunnen leren. En dat hoeft van mij geen vijf jaar meer te duren.
Christ’l Dullaert, Le Tableau