Een advocatenkantoor uit Zwolle pretendeert via een tweede website op misleidende wijze ook een incassobureau te zijn, naar zowel de smaak van de deken als de tuchtrechter. Het is de eigenaren van het kantoor op een waarschuwing komen te staan, aldus een deze week gepubliceerde uitspraak van de Raad van Discipline Arnhem-Leeuwarden van eind september.
Het in Zwolle gevestigde Te Biesebeek Advocaten houdt er twee kantoorwebsites op na. Zo duikt de naam van het kantoor ook bovenaan op in Google als iemand zoekt met de combinatie ‘gerechtsdeurwaarder’ en Zwolle, maar dan als Te Biesebeek Incasso.
Dat het kantoor zich op zo’n manier presenteert, is misleidend en ‘schept willens en wetens verwarring bij het publiek’, stelt de deken in zijn dekenbezwaar. Het doet immers vermoeden dat iemand de website van een gerechtsdeurwaarder bezoekt, en pas na goed lezen blijkt dit niet zo. Daarbij suggereert de informatie op de site dat Te Biesebeek een zelfstandig incassobureau zou zijn, wat eveneens niet het geval is. ‘Deze bewust gekozen marktstrategie suggereert op grond van artikel 5.4 en 7.4 Voda niet toegestane samenwerkingsvormen met incassobureaus en gerechtsdeurwaarders’, aldus de deken.
De Raad van Discipline verklaart het dekenbezwaar geheel gegrond: ‘De presentatie op de website leidt er toe dat het publiek zou kunnen denken dat verweerders een deurwaarders- en/of incassobureau zijn. Dit betekent dat het publiek misleid wordt omtrent de wijze waarop verweerders hun praktijk voeren. Hun praktijk is immers een advocatenpraktijk. Ook over samenwerkingsvormen die zij zijn aangegaan wordt misleidende informatie gegeven. In dit geval gaat het daarbij om de misleidende suggestie dat verweerders (niet toegestane) samenwerkingsvormen hebben met deurwaarders en incassobureaus.’
Bovendien blijkt het ‘incassobureau’ volgens de website op basis van no cure no pay te werken, waarbij de advocaten geen onderscheid maken tussen buitengerechtelijke en gerechtelijke werkzaamheden: voor die tweede categorie is no cure no pay niet toegestaan. De verweerders hebben beloofd hun website op dit punt aan te passen, zodat de tuchtrechter hiervoor geen maatregel oplegt.
Dat is anders als het gaat om de presentatie van het kantoor als gerechtsdeurwaarder: de kantoorgenoten krijgen een waarschuwing en een kostenveroordeling à 1000 euro aan hun broek.